Актерката Робин Рајт со брутално искрена порака: „Америка е ср*ње, затоа се преселив“

Робин Рајт се пресели во Англија и ја нападна Америка: „Сè е брзање, натпревар и брзина“.

Актерката Робин Рајт (59) е последната во низата американски ѕвезди кои одлучија да ја напуштат Америка, а таа не штедеше зборови за да ги објасни причините. Во провокативно ново интервју за британскиот „Сандеј тајмс“, ѕвездата на „Куќа од карти“ го нарече своето преселување на англискиот брег „ослободувачко“ и даде остра критика на американската култура на „трка со стаорци“ што ја оставила зад себе.

„Америка е ср*ње“: Критика на американскиот начин на живот

Кога новинарот ја прашал зошто ја напуштила родната земја, нејзиниот одговор бил краток и брутален: „Америка е ср*ње“. Таа потоа објаснила дека е уморна од американскиот начин на живот. „Сè е брзање, конкуренција и брзина. Луѓето се во автомобил во сообраќај, панични на телефонски повик, јадат сендвич“, изјави таа, спротивставувајќи го тоа на мирниот живот и љубезноста што ги пронашла во Англија, каде што конечно ја запознала и својата „личност“, партнерот Хенри Смит.

Сепак, таа упати и критика до Британците за нивната опсесија со класниот систем: „Зошто сте толку опседнати со тоа кој одел во кој интернат? Кому му е гајле?“

Да се остане и да се бори, или да се побегне?

Иако не ги наведе директно, нејзиниот потег се поврзува со растечкиот тренд на либерални американски ѕвезди кои ја напуштаат земјата по реизборот на Доналд Трамп. Сепак, статијата нуди и контра-пример. Актерот Марк Хамил („Војна на ѕвездите“) открил дека и тој сакал да се пресели, но неговата сопруга го спречила со моќен аргумент: „Изненадена сум што ќе му дозволиш нему (на Трамп) да те избрка од сопствената земја“. Тоа го натерало да остане и да се бори.

Егзодусот на либерална Америка

Приказната за Робин Рајт е повеќе од само лична одлука; таа е симптом на длабокото културно и политичко разочарување кај дел од Американците. Нејзиниот потег го отсликува чувството дека нивната земја станала непрепознатлива. Од друга страна, приказната на Марк Хамил ја претставува другата страна на истата дилема – патриотската должност да се остане и да се бори за душата на својата земја.

На крајот, ова е приказна за двете можни реакции на една длабока криза: бегство во потрага по личен мир, или останување дома во име на колективната борба.