Бизарно суштество исфрлено на плажа во Калифорнија: „Изгледа како џиновска рибина глава“

Суштество како од друга планета исфрлено на плажа во Калифорнија: Мистеријата на рибата-сонце која ги збуни научниците

Додека ја чистел плажата од отпадоци во заливот Бодега, Калифорнија – истата локација каде што Хичкок го снимал својот култен хорор „Птици“ – еден професор налетал на сцена која е подеднакво бизарна. Пред него лежело огромно, речиси два метри долго суштество, кое изгледало како џиновска рибина глава на која некој ѝ залепил опашка. Ова не беше чудовиште, туку едно од најчудните и најмистериозните суштества во океанот – рибата-сонце, или голем буцањ.

Откритието предизвика возбуда кај морските биолози, бидејќи се работело за исклучително редок вид, познат како Mola tecta или „скриен“ буцањ (Hoodwinker Sunfish). Овој вид бил официјално идентификуван од науката дури во 2017 година, а се веруваше дека живее исклучиво во умерените води на јужната хемисфера. Неговото појавување на плажа во северна Калифорнија е вистинска научна загатка.

Нежен џин со тело како чинија

Рибите-сонце се најтешките коскени риби во светот и можат да достигнат тежина и до 2,5 тони. Нивниот изглед е целосно уникатен. Телото им е овално и странично сплескано, а немаат класична опашка, туку закржлавена перка наречена „клавус“, што им дава изглед на „глава што плива“. И покрај нивната импозантна големина, тие се безопасни и се хранат главно со медузи и ситни риби.

Појавувањето на овој конкретен вид толку далеку на север ги принудува научниците да ги преиспитаат своите теории. „Не знаевме дека тие ја преминуваат топлата екваторијална зона. Очигледно го прават тоа, најверојатно пливајќи во длабоките, постудени води“, објаснуваат експертите.

Гласник на промените или само изгубен патник?

Сè почестите појави на Mola tecta на бреговите на Калифорнија, па дури и на Алјаска, отвораат две можни објаснувања. Едното е дека овие суштества отсекогаш патувале на север, но биле толку ретки што едноставно не сме ги забележувале. Другото, позагрижувачко објаснување, е дека ова е уште еден показател за промените во океанските струи и температури предизвикани од климатските промени. Можеби затоплувањето на водите им овозможува на овие јужни џинови да мигрираат во нови територии.

Стефан Кисбај, професорот кој ја пронашол рибата, најдобро го сумираше чувството: „Беше огромна, чудна и прекрасна. Како да не е од оваа планета“. Неговото откритие е моќен потсетник дека дури и во 21-от век, океаните сè уште кријат безброј тајни, а суштествата што живеат во нивните длабочини се подалеку од сè што можеме да замислиме.