Влатко Стефановски влегува во кампањата за Скопје? Што се крие зад средбата со Орце Ѓеорѓиевски?

Орце Ѓеорѓиевски на кафе со Влатко Стефановски: „Заедно за поубаво и покултурно Скопје“.

Кандидатот за градоначалник на Скопје од редовите на ВМРО-ДПМНЕ, Орце Ѓеорѓиевски, оствари средба со легендарниот македонски музичар Влатко Стефановски. Ѓеорѓиевски ја претстави средбата како консултација за неговата идна културна програма и му се заблагодари на уметникот за „поддршката“, што претставува значаен потег во пресрет на претстојните локални избори.

Совети од маестрото за европска метропола

„Огромна е честа да испијам пријателско кафе со инспиративен разговор со музичар од светски калибар и гордост на Македонија“, изјави Ѓеорѓиевски по средбата. Тој нагласи дека Влатко Стефановски, како докажан културен амбасадор, споделил идеи и совети кои ќе бидат вградени во неговата програма за развој на културата во Скопје.

„Кога културата и музиката ќе се спојат со визија и работа, тогаш градот станува повеќе од урбана средина – станува дом на духот“, порача кандидатот.

Битката за „духот“ на Скопје

Оваа средба се случува во време кога се загрева битката за градоначалничката фотелја во Скопје, каде што културата и урбаниот идентитет на градот секогаш се клучни теми. Во пресрет на престижната титула „Скопје 2028 – Европска престолнина на културата“, секој кандидат мора да понуди кредибилна и амбициозна културна програма.

Поддршка или само пријателско кафе?

Иако Ѓеорѓиевски ја претставува средбата како поддршка од Стефановски, треба да се напомене дека во неговата објава **нема директен цитат или изјава за поддршка од самиот Влатко Стефановски**. Ова го остава отворено прашањето дали станува збор за формална политичка поддршка или само за пријателска средба и размена на мислења, која кандидатот вешто ја користи за своја промоција.

Без разлика на тоа, потегот на Ѓеорѓиевски е стратешки паметен. Со тоа што се поврзува со почитувана, космополитска и генерално аполитична културна икона како Влатко Стефановски, тој се обидува да допре до урбаните гласачи кои можеби се скептични кон културните политики на неговата партија од минатото. Ова е класичен пример на користење на „моќта на асоцијацијата“, каде што политичарот се надева дека дел од позитивниот имиџ на уметникот ќе се пренесе и на него.