Дали е ова новиот „Silent Hill“? Играта што ќе ве врати во златната ера на хоророт

„Heartworm“ е нов survival horror наслов кој претставува модерна еволуција на класиците, успешно спојувајќи ја носталгијата од 90-тите со иновативен гејмплеј.

Оваа игра, развиена од Винсент Адинолфи, е вистинско љубовно писмо до легендарните „Silent Hill“ и „Resident Evil“, наменето за ветераните на жанрот, но и за новите играчи.

Приказна за тагата и натприродното

Вие ја контролирате Сем, млада жена која се бори со смртта на својот дедо. Обидувајќи се да најде утеха, таа открива мистериозен интернет форум кој ветува контакт со починатите. Трагите ја водат до напуштена куќа во планините, која се претвора во портал кон застрашувачки свет каде што сеќавањата и реалноста се испреплетуваат.

Гејмплеј: Спој на старото и новото

Играта вешто комбинира класични и модерни елементи. Истражувањето се одвива со фиксни агли на камерата, исто како во стариот „Resident Evil“, што создава чувство на клаустрофобија. Меѓутоа, кога ќе дојде до акција, камерата се префрла во поглед преку рамо, овозможувајќи модерно и прецизно нишанење.

Борбата е намерно напната и ограничена. Наместо арсенал од оружје, главното средство за одбрана е фотоапаратот на Сем. Ова ве тера стратешки да одлучувате кога да се борите, а кога да бегате. Голем фокус е ставен на решавањето загатки, а за вистинските носталгичари, понудени се и класичните „тенк контроли“.

Ретро естетика што воодушевува

Визуелно, „Heartworm“ е празник за љубителите на ретро стилот. Со опционален филтер за пикселизација и други ефекти, играта совршено ја доловува атмосферата на првата генерација 3Д конзоли. Морничавата музика дополнително ја засилува напнатоста и стравот.

„Heartworm“ успева таму каде што многу ретро игри потфрлаат – ја третира носталгијата не како крајна цел, туку како почетна точка. Наместо само да ги копира механиките на своите претходници, играта интелигентно ги деконструира, спојувајќи го стравот од фиксната камера со флуидноста на модерната борба. Резултатот е морничаво и емотивно искуство кое ја разбира суштината на психолошкиот хорор: најстрашните чудовишта не се оние на екранот, туку сеќавањата и тагата што ги носиме во себе.