Заборавете на Детроит, Кина гради нов светски „Мотор Сити“, град-фабрика за електрични автомобили

Кина гради автомобилски „град“: Вистината зад приказната за фабриката „поголема од Париз“.

Низ медиумите се прошири сензационална вест дека Кина гради една единствена фабрика за автомобили која е поголема од површината на Париз. Иако ова е огромно преувеличување (најголемата фабрика за автомобили во светот, онаа на Фолксваген во Волфсбург, е 15 пати помала од Париз), вистината зад оваа приказна е можеби уште позначајна и позастрашувачка за западната индустрија. Кина навистина гради огромни, целосно интегрирани индустриски паркови со големина на градови, посветени на производство на електрични возила (ЕВ), како дел од својата амбиција да доминира на светскиот пазар.

Повеќе од фабрика – екосистем за производство

Не станува збор за една зграда, туку за цели „автомобилски градови“. Најголемите кинески производители како BYD градат огромни индустриски зони кои се целосно самоодржливи екосистеми. Овие паркови, кои се протегаат на десетици квадратни километри, содржат сè на едно место: фабрики за финално склопување, фабрики за батерии, центри за истражување и развој, центри за дизајн на чипови, огромни тест-патеки, па дури и станбени блокови, училишта и болници за десетици илјади работници кои живеат таму.

Целта: Доминација на светскиот пазар на ЕВ

Стратегијата зад овие мега-проекти е да се постигне невидена ефикасност и контрола на трошоците. Со тоа што го контролираат целиот синџир на снабдување на една локација – од суровините за батериите до финалниот автомобил – кинеските компании можат да произведуваат висококвалитетни електрични возила многу побрзо и поевтино од нивните ривали во Европа и САД. Ова им овозможува да понудат цени со кои западната индустрија едноставно не може да се натпреварува.

Новата индустриска револуција

Овие „автомобилски градови“ не се само деловен потег, туку и геополитичко оружје. Тие се дизајнирани да ја надминат и потенцијално да ја уништат традиционалната автомобилска индустрија на Западот, која е столб на економиите на земји како Германија и САД. Ова е нова форма на индустриска револуција, каде што брзината, ефикасноста и целосната контрола на производството се клучни за победа.

Западот сега се соочува со тешка дилема: како да се одговори на овој предизвик? Дали можат да се натпреваруваат со овој модел на хипер-ефикасност, или ќе бидат принудени да се свртат кон протекционистички мерки, како што се високите царини, за да ги заштитат сопствените индустрии? Одговорот на ова прашање ќе ја обликува иднината на глобалната економија.