Исповед на Жика Јакшиќ по мозочниот удар: „Лицето ми падна, раката не ја чувствував“

„Лицето ми падна, раката не ја чувствував“: Искрената исповед на Жика Јакшиќ по мозочниот удар е најважната лекција за сите нас

Во една од своите најискрени и најпотресни исповеди досега, популарниот водител и продуцент Жика Јакшиќ за првпат детално проговори за здравствената драма што ја доживеал, кога среде ноќ доживеал мозочен удар. Неговата приказна не е само уште една вест од естрадата; таа е брутално реално и животоспасувачко предупредување за опасностите од „тивкиот убиец“ – високиот крвен притисок.

Авторот на емисијата „Никад није касно“ се врати на снимањата, но признава дека сè уште не е целосно закрепнат. „Не сум 100 отсто, можеби 85. Понекогаш во разговорот ми недостасува збор. Некој тоа не го забележува, но јас имам траума во главата“, изјави тој, опишувајќи ги последиците од ударот.

Драмата што се случила во три часот наутро

Јакшиќ детално го опиша застрашувачкото искуство. „Станав во три наутро, отидов да се туширам. Кога почнав да се бричам, со левата рака ја нанесов пената, а кога го зедов бричот со десната, раката како да не беше моја. Не можев да се избричам. Опцув на глас, видов дека лицето ми е паднато. Зборував како пијан“, раскажува тој. Свесен дека нешто сериозно се случува, веднаш повикал помош и бил однесен во болницата „Свети Сава“ во Белград, каде што поминал шест дена во шок-соба.

Причината за ударот, како што вели, е тромб кој најверојатно се заглавил во мозокот. Но, вистинскиот виновник е неговата долгогодишна недисциплина. „Ова е опомена, добро поминав. Треба да се слушаат докторите, високиот притисок е проблем. Јас 10 години не пиев редовно лекови, ќе се напиев еден во месецот, па потоа ништо“, искрено признава тој.

„Тивкиот убиец“ и лекцијата на Жика

Исповедта на Жика Јакшиќ е многу повеќе од само приказна за неговото здравје; таа е најмоќната можна кампања за јавно здравје. Високиот крвен притисок (хипертензија) со право се нарекува „тивок убиец“ бидејќи честопати нема јасни симптоми сè додека не предизвика катастрофален настан како срцев или мозочен удар. Симптомите што ги опиша Жика – паднато лице, слабост во раката и нејасен говор – се класичните знаци на мозочен удар, познати под акронимот FAST (Face, Arms, Speech, Time).

Неговото признание дека со години ги занемарувал лекарските совети и нередовно ја земал терапијата е грешка што ја прават илјадници луѓе. Оваа приказна е брутален потсетник дека високиот притисок не е состојба што може да се игнорира. Редовното земање на препишаната терапија не е прашање на избор, туку прашање на живот и смрт. Искуството на Жика Јакшиќ, кој за влакно избегнал потешки последици, треба да послужи како последно предупредување за сите кои си играат со сопственото здравје. Како што и самиот вели, „добро се провлеков“, но многумина ја немаат таа среќа.