Како корегулацијата го гради патот кон саморегулација кај децата

Корегулацијата како темел за развој на саморегулацијата кај децата

Саморегулацијата е способноста на детето да управува со сопствените емоции и однесување, а нејзиниот развој започнува уште од раното детство, најинтензивно помеѓу третата и седмата година. Но, пред да дојде до оваа самостојна вештина, детето прво минува низ корегулација – процес во кој возрасниот активно помага во смирување и справување со емоциите. Кога бебето плаче, а родителот го држи, ниша или му зборува за да се смири, тоа е првиот чекор кон создавање основа за саморегулација.

Овој процес е двонасочен: детето учи модели на однесување преку поддршката од возрасните, а со текот на времето ги применува самостојно. За успешно да ја совлада оваа вештина, потребни се повеќе когнитивни и социјални способности – од внимание и работна меморија, до социјални и јазични вештини.

Недоволната развиеност на саморегулацијата кај децата често се препознава преку потешкотии со контрола на импулсите, чести избувнувања на лутина, проблеми со фокусот или социјалните интеракции, па дури и преку нарушувања на спиењето и јадењето.

Важноста на саморегулацијата е огромна: таа влијае врз емоционалната интелигенција, справувањето со стрес, училишниот успех и квалитетот на меѓучовечките односи. Родителите и професионалците имаат клучна улога во поддршката, охрабрувањето и создавањето средина која им овозможува на децата постепено да ја усвојат оваа суштинска животна вештина.