Момче преживеа лет од Кабул до Делхи во тркалата на авион

Чудо на 10.000 метри: Момче (13) преживеало лет од 1.150 километри во тркалата на авион, а со себе имало само една работа

Во приказна што ги надминува границите на човечката издржливост и здравиот разум, 13-годишно момче од Авганистан го преживеало речиси невозможното: двочасовен лет од Кабул до Њу Делхи, скриено во делот за тркалата на патнички авион. Неговото чудесно преживување ги шокираше и властите и медицинските експерти, отворајќи уште еднаш болна тема за очајот што ги тера луѓето на вакви смртоносни патувања.

Момчето било пронајдено како дезориентирано шета по аеродромската писта во Њу Делхи, откако авионот на компанијата „Kam Air“ слетал. Откако било приведено, тој им ја раскажал на властите својата неверојатна приказна. Признал дека незабележано се прикрал на аеродромот во Кабул и се сокрил во просторот за задните тркала на авионот.

При испрашувањето, тој изјавил дека влегол во авионот од „чиста љубопитност“ и дека неговата намера била да стигне до Иран, не знаејќи дека летот е за Индија. По неколкучасовно испитување, бидејќи немал никакви документи, тој бил депортиран назад во Кабул, со истиот авион со кој пристигнал. Единственото нешто што го оставил зад себе во делот за тркалата бил мал, црвен аудио-звучник.

Науката зад „невозможното“ преживување

Преживувањето на ваков лет е речиси чудо. На висина на крстарење (околу 10.000-12.000 метри), температурите во делот за тркалата паѓаат и до -50 или -60 степени Целзиусови, предизвикувајќи тешка хипотермија. Уште поопасно е што воздухот е толку редок што има екстремен недостаток на кислород (хипоксија), што доведува до губење на свеста. Огромното мнозинство на „слепи патници“ умираат од смрзнување или недостаток на кислород, или пак паѓаат од авионот кога тркалата повторно се отвораат при слетувањето.

Повеќе од само авантура – крик на очај

Иако момчето тврдело дека го направило тоа од љубопитност, ваквите екстремни постапки најчесто се резултат на длабок очај – бегство од сиромаштија, војна или безнадежност. Приказните за „слепите патници“ не се авантуристички приказни, туку трагични сведоштва за светот во кој живееме, каде што некои луѓе се подготвени да ризикуваат сигурна смрт за најмала шанса за подобар живот.

Случајот на ова момче, кое за влакно ја избегнало трагичната судбина на многумина пред него, е само уште еден тажен потсетник за нееднаквоста во светот. Додека за некои авионот е превозно средство, за други, тој е последната, очајничка карта за лотаријата на животот.