Со дрон откриена мега-тврдина стара 3.000 години на границата на Европа и Азија

Технологијата откри изгубен град: Археолозите со помош на дрон мапираа мега-тврдина стара 3.000 години на границата на Европа и Азија

Во еден спектакуларен пример за тоа како модерната технологија ја открива древната историја, меѓународен тим на археолози, со помош на дрон и 11.000 фотографии, откри дека мистериозните урнатини на Јужен Кавказ се всушност дел од огромна мега-тврдина, стара 3.000 години. Утврдувањето, наречено Дманисис Гора, е далеку поголемо отколку што некој можел да замисли и ја препишува историјата на раните цивилизации на крстопатот помеѓу Европа и Азија.

Иако локалитетот бил познат на научниците, неговата вистинска големина била мистерија. Сместен на стратешки важна висорамнина помеѓу два длабоки кањони, комплексот бил премногу голем за да може да се мапира пеш. Затоа, тимот, предводен од д-р Натаниел Ерб-Сатулио од Универзитетот Кренфилд, одлучил да го сними целото подрачје од воздух.

Со составување на илјадници снимки направени од дрон и со помош на софистициран софтвер, тие создале дигитален модел со висока резолуција кој ја открил целата слика. Резултатите, објавени во престижното списание „Antiquity“, се шокантни. Се испоставило дека локалитетот е 40 пати поголем отколку што првично се мислело.

Град заштитен со километарски ѕидини

Мапирањето открило постоење на огромен надворешен бедем, долг речиси еден километар, кој го опкружувал целото населено место. Ѕидините, дебели и до два метри, биле изградени од масивни камења поврзани со малтер, создавајќи речиси непробојна одбрана. Доколку внатрешната тврдина и надворешната населба постоеле истовремено, Дманисис Гора би била едно од најголемите познати населени места од доцното бронзено и раното железно доба во целиот регион.

Повеќе од само тврдина – центар на една цивилизација

Ова откритие ја менува нашата перцепција за древните општества на Јужен Кавказ. Големината на тврдината сугерира дека таа не била само воено упориште, туку и важен регионален центар кој служел како засолниште и собирно место за околните сточарски заедници. Интересно е што археолозите пронашле релативно малку артефакти во надворешниот дел, што укажува дека тој можеби не бил постојано населен, туку се користел повремено, за време на војни или за големи собири.

Овој проект е совршен пример за тоа како технологијата како дроновите ја револуционизира археологијата. Тие им овозможуваат на истражувачите да го видат „големиот слик“ и да откријат структури кои се невидливи од земја. Дманисис Гора е многу повеќе од само куп камења; тоа е споменик на инженерската вештина и општествената организација на една древна, одамна изгубена цивилизација.