Учел 14 часа без пауза: Момче (11) колабирало од стрес поради домашни задачи

Академска епидемија: Момче (11) заврши во болница откако учело 14 часа без пауза, лекарите предупредуваат на опасен тренд

Во приказна што го открива мрачниот притисок на современиот образовен систем, 11-годишно момче од кинескиот град Чангша беше итно хоспитализирано откако доживеало респираторен колапс. Причината? Учело и пишувало домашни задачи 14 часа без престан. Овој вознемирувачки случај не е изолиран инцидент, туку симптом на растечка „академска епидемија“ на стрес и исцрпеност што ги погодува децата ширум светот.

Според извештаите на локалните медиуми, момчето поминало цел ден над книгите, од осум часот наутро до десет часот навечер. Доцна во ноќта, тој почнал да се жали на вртоглавица, главоболка и трнење во рацете и нозете, по што почнал забрзано и неконтролирано да дише. Неговите преплашени родители веднаш го однеле во болница.

Лекарите брзо ја дијагностицирале состојбата како хипервентилација предизвикана од акутен стрес. Тие објасниле дека пребрзото и предлабоко дишење доведува до нарушување на балансот на кислород и јаглерод диоксид во крвта, што предизвикува низа физички симптоми како вртоглавица, стегање во градите и грчеви во мускулите. По приемот на кислород и терапија, состојбата на момчето била стабилизирана.

Триесет слични случаи за еден месец

Она што е најзагрижувачко е што ова не е редок случај. Централната болница во Чангша објави дека само во текот на август, тие примиле над 30 деца и тинејџери со идентични симптоми – десеткратно зголемување во споредба со претходните месеци. Како главни причини се наведуваат прекумерното учење, стресот пред испити и зависноста од мобилни телефони.

Битката за успех по цена на детството

Овој инцидент е мрачен прозорец кон реалноста на хипер-компетитивните образовни системи, особено во Источна Азија, каде што притисокот за академски успех е огромен уште од најрана возраст. Во култура каде што иднината на детето се смета дека зависи од успехот на еден единствен приемен испит (како кинескиот „гаокао“), детството честопати се жртвува за бескрајни часови учење.

Приказната за 11-годишното момче е повеќе од само вест; таа е аларм. Таа е предупредување за родителите, наставниците и креаторите на образовните политики дека негувањето на успехот не смее да оди по цена на менталното и физичкото здравје на децата. Ова е лекција дека понекогаш, најважната работа што можеме да ја направиме за да им помогнеме на децата да успеат е да им дозволиме да направат пауза, да си играат и едноставно – да бидат деца.