Гитаристот на ДНК, Горан Тонев, емотивно: „Како да чувствувавме дека е за последен пат со Владо“

Горан Тонев од ДНК со емотивна исповед: „Како да чувствувавме дека таа свирка со Владо е за последен пат“.

Обожавателите на македонската музика сè уште со носталгија се сеќаваат на култната група ДНК од нејзините почетоци, а особено на незаборавните свирки со Владо Јаневски. Гитаристот на ДНК, Горан Тонев, во емотивна исповед се присети на тие времиња, откривајќи дека една посебна вечер пред многу години, атмосферата била толку силна, што како да најавувала крај на една ера.

„Таа вечер имаше посебна енергија“

„Последната свирка со Владо Јаневски. Таа вечер имаше посебна енергија, како да чувствувавме дека е за последен пат“, напиша Тонев, споделувајќи фотографија од настапот. Неговиот статус го трогна многубројната публика и ги потсети на времето кога ДНК, заедно со Владо Јаневски, беа на врвот на својата популарност, правејќи незаборавни настапи и хитови што и денес се слушаат.

Оваа изјава не е само присетување на минатото, туку и сведоштво за длабоката конекција што ја имале музичарите на сцената и со публиката. Чувството на „последен пат“ честопати ги придружува значајните моменти, иако тогаш можеби не сме свесни колку навистина се важни.

ДНК и Владо Јаневски – симбиоза на успехот

ДНК, предводени од Панчо и Лазар Цветкоски, во своите почетоци соработуваа со Владо Јаневски на начин кој беше исклучително успешен. Нивната заедничка енергија на сцената, комбинацијата на искуството на Јаневски со свежината на ДНК, создаде музички синергии кои ги воодушевија фановите. Нивните свирки беа познати по одличната атмосфера и способноста да ја подигнат публиката на нозе. За многумина, токму овој период е дефиниција за најдобрите години на групата.

Носталгија по едни подобри времиња

Исповедта на Тонев не е само лична рефлексија, туку и универзален израз на носталгија по времиња кога музичката сцена во Македонија беше поинаква. Многу обожаватели се сеќаваат на времето кога концертите беа почести, а врската помеѓу изведувачите и публиката поинтензивна. Со неговите зборови, Тонев потсетува на еден златен период на македонската поп-рок сцена, кога музиката беше повеќе од само забава – беше искуство.

На крајот, ова е потсетник дека иако времето поминува, некои моменти и некои енергии остануваат врежани во сеќавањата на оние кои биле дел од нив, но и на оние кои денес со носталгија се навраќаат на нив.