ЕУ планира да им забрани Инстаграм и ТикТок на сите под 16 години

ЕУ планира да ги забрани социјалните мрежи за малолетници, сметајќи ги за сериозна опасност.

Европската Унија разгледува предлог за воведување на досега најстрогите регулации за социјалните мрежи, кои би можеле да вклучуваат и целосна забрана за нивно користење од страна на малолетници под одредена возраст. Овој драстичен потег доаѓа како одговор на растечките докази и притисокот од јавноста дека платформите како Instagram, TikTok и други имаат разорно влијание врз менталното здравје на децата и адолесцентите.

Иницијативата, која се очекува да предизвика жестока дебата, го става Брисел во директен судир со најголемите технолошки компании во светот.

Што точно предлага Брисел?

Иако предлогот е сè уште во рана фаза, извори од Брисел наведуваат дека се разгледуваат неколку клучни мерки. Најрадикалната е воведување на старосна граница, најверојатно 16 години, под која користењето на социјалните мрежи би било забрането. Ова би било придружено со обврска за платформите да воведат строги и ефективни системи за верификација на возраста.

Други мерки вклучуваат и можна забрана на таканаречените „адиктивни дизајни“ – алгоритми кои промовираат бескрајно скролање (infinite scroll), автоматско репродуцирање на видеа (autoplay) и нотификации кои се дизајнирани да создаваат зависност кај корисниците.

„Епидемија на анксиозност“: Причините зад драстичниот потег

Одлуката на ЕУ да разгледа ваков радикален чекор се темели на сè поголем број научни студии кои го поврзуваат користењето на социјалните мрежи со „епидемија на анксиозност, депресија и нарушена слика за себеси“ кај младите. Политичарите во Брисел сè погласно зборуваат дека ова е јавно-здравствена криза од прв степен.

Во фокусот се алгоритмите кои на младите им сервираат штетна содржина, како и социјалниот притисок за совршен изглед и живот, што директно влијае на нивната самодоверба.

Анализа: Дали забраната е решение или преголем чекор?

Предлогот на ЕУ ја отвора Пандорината кутија на прашања за регулацијата, слободата и одговорноста. Поддржувачите на забраната тврдат дека технолошките компании докажале дека не можат и не сакаат сами да се регулираат, бидејќи нивниот профит зависи од максимизирање на времето што корисниците го поминуваат на платформите. Според нив, државата има должност да ги заштити децата, исто како што тоа го прави со тутунот или алкохолот.

Од друга страна, противниците, вклучувајќи ги и самите компании, сметаат дека забраната е чекор кон цензура, тешка за спроведување и дека може да ги турне децата кон помалку безбедни и нерегулирани делови од интернетот. Тие се залагаат за едукација и зајакнување на родителските алатки за контрола, наместо за целосна забрана.

Предлогот на Европската Унија е драматична ескалација во односот кон технолошките гиганти. Тој го означува преминот од обид да се ублажат штетните последици кон обид да се елиминира изворот на проблемот за најмладите. Иако намерата за заштита на детското ментално здравје е за поздравување, методот на забрана е длабоко контроверзен. Тој ја спротивставува одговорноста на државата да го штити јавното здравје со принципите на лична слобода и реалноста на дигиталниот свет, отворајќи тешка општествена дебата – дали треба да ги учиме децата да пливаат во токсичен дигитален океан, или едноставно да им забраниме да влезат во водата.