Кочани се сеќава на жртвите од трагичниот пожар во „Пулс“ и се обидува да ја претвори тагата во надеж

Во Кочани со изложба и ритуал за жртвите од пожарот во „Пулс“ заврши програмата за млади „Лето во друштво“.

Со изложба на фотографии и со емотивен ритуал во сеќавање на жртвите од трагичниот пожар во дискотеката „Пулс“, синоќа во Кочани заврши програмата за млади „Лето во друштво“. Програмата, која ја водеше Центарот за психосоцијална и кризна акција „Малинска“, во изминатите две недели имаше за цел да им помогне на младите од градот да се справат со колективната траума што ја потресе нивната заедница.

Потсетување на трагедијата

На 16 март оваа година, во пожар во дискотеката „Пулс“ во Кочани, животот го загубија неколку млади лица, меѓу кои и познатиот музичар Андреј Апостолски од дуото ДНК. Овој настан остави длабоки лузни кај младата популација во градот.

Од тага до надеж: Целта на „Лето во друштво“

Токму поради тоа, центарот „Малинска“ ја организираше програмата „Лето во друштво“. Преку низа креативни работилници, спортски активности и групни разговори, целта беше да се создаде безбеден простор каде што младите ќе можат да ги изразат своите чувства, да се поврзат и меѓусебно да си дадат поддршка. „Замислата е поврзување на луѓето, поддршка во процесот на заздравување со настојување тагата по загубените да се трансформира во надеж“, изјави директорката на центарот, Лина Ќостарова-Унковска.

Вршителот на должноста градоначалник, Венко Крстевски, ја истакна огромната важност на оваа иницијатива. „Нашиот главен фокус е кон луѓето, нашите напори се насочени кон младите, на кои им треба креативно канализирање на нивната енергија“, рече тој.

Моќта на заедницата

Програмата „Лето во друштво“ е моќен пример за тоа како една заедница може и мора да реагира по голема трагедија. Таа покажува дека, покрај тагата, од суштинско значење е да се понуди организирана, професионална психосоцијална поддршка, особено за најмладите. Уметноста и креативната работа, како што покажа и завршната изложба, стануваат алатка за терапија и начин да се обработи болката.

На крајот, овој настан не е само затворање на една програма. Тој е симбол на отпорноста на една заедница, која одбива да биде дефинирана само од својата трагедија и активно работи на тоа да создаде иднина заснована на надеж, поврзување и сеќавање кое не е само болно, туку и конструктивно.