„Лани бевме 10, сега сме 9“: Потресните зборови на Владо Јаневски во Охрид

Концертот на Владо Јаневски во Античкиот театар во Охрид беше обележан со длабоко емотивен омаж на неговата покојна придружна вокалистка, Сара Пројковска, која трагично загина во пожар во Кочани.

Пред преполниот театар, кантавторот не можеше да ги сокрие солзите, создавајќи момент на заедничка тага и почит.

„Ова ќе биде секогаш песната на Сара“

Јаневски видно потресен ѝ ја посвети својата балада „Ненормален“ на Пројковска. „Морам да го кажам ова. Лани на оваа сцена бевме 10, сега сме 9, Сара отиде“, рече тој, присетувајќи се на нивната долгогодишна соработка.

Атмосферата стана уште поемотивна бидејќи како придружен вокал настапи и Ана Костадиновска, најблиската другарка на Сара која го преживеа кобниот пожар. Таа, заедно со останатите вокали, се расплака додека ја изведуваа песната. Во еден момент, Владо дури и намерно го погреши името на Ана, велејќи: „Намерно реков Сара, таа е секогаш со нас“.

Феноменот Јаневски и врската со Охрид

Ова е втора година по ред како Владо Јаневски го полни Античкиот театар до последно место. Тој ѝ вети на публиката дека сака ова да стане традиција секој август и дека ќе пее „три часа од срце“.

Концертот, кој беше помалку зборување, а повеќе пеење, имаше и работна атмосфера. Јаневски ја продолжи својата традиција и сними спот за новата песна „Штом сум среќна“. На крајот, тој најави и голем скопски концерт на 20 декември.

Концертот на Владо Јаневски го надмина форматот на обичен музички настап, претворајќи се во моќен чин на колективно сеќавање и катарза. Омажот за Сара Пројковска, засилен со суровите емоции на сцената и одговорот на публиката, послужи како јавно процесирање на заедничката трагедија. Токму оваа способност да ја вткае личната загуба во својата уметност, создавајќи простор и за славење и за тага, е суштината на трајната привлечност на Јаневски. Тој докажа дека најдлабоката врска помеѓу уметникот и публиката се гради не само во заеднички мелодии, туку и во заедничка човечност.