Мајка ви ве лажела: Науката докажа дека озборувањето е добро за вас

Најслаткиот грев е всушност добар за вас: Науката конечно го одбрани озборувањето и откри зошто тоа нè прави посреќни и поздрави

Сите го правиме тоа, но ретко кој признава. Озборувањето, или „трачарењето“, отсекогаш имало лоша репутација, етикетирано како злонамерна и површна активност. Но, што ако ви кажеме дека овој „сладок грев“ е всушност еден од најважните социјални механизми што нè прават луѓе? Нови истражувања во психологијата и антропологијата откриваат дека безопасното озборување не само што не е штетно, туку е и изненадувачки добро за нашето ментално и физичко здравје.

Лек за стрес и хормон за поврзување

Зошто се чувствуваме добро кога со близок пријател споделуваме пикантна приказна за некој трет? Одговорот е во хемијата. Според научниците, за време на озборувањето, нашиот мозок ослободува ендорфини (хормони на среќа) и окситоцин – познат како „хормон на љубовта и поврзувањето“. Овој коктел од хормони докажано го намалува стресот и анксиозноста, го зајакнува имунитетот и го подобрува расположението. Практично, една добра „трач-партија“ со пријателите е еден вид бесплатна терапија.

Озборувањето како социјален лепак: Приказната на Робин Данбар

Најважната теорија за улогата на озборувањето доаѓа од славниот британски антрополог Робин Данбар. Според него, озборувањето еволуирало како замена за физичкото тимарење (grooming) кај приматите. Додека мајмуните ја градат довербата чистејќи си го крзното еден на друг, луѓето, со развојот на јазикот, почнале да го прават тоа преку разговор. Истражувањата покажуваат дека дури две третини од сите наши разговори се состојат од озборување – споделување на информации за социјалниот свет околу нас.

Преку озборувањето, ние учиме кој е доверлив, а кој не, кои се непишаните правила на групата и како да се однесуваме за да бидеме прифатени. Тоа е социјалниот лепак што ги држи заедниците заедно.

Темната страна: Кога озборувањето станува токсично?

Секако, не секое озборување е добро. Клучната разлика лежи во намерата. Психолозите прават разлика помеѓу:

• Просоцијално озборување: Споделување на информации со цел да се заштити некој или групата (пр. „Внимавај кога работиш со него, не е чесен“). Ова е корисно.
• Малициозно озборување (оговарање): Ширење на лаги или приватни информации со единствена цел да се наштети на нечиј углед. Ова е токсично и штетно, и за жртвата и за оној што го шири.

Лекцијата: Не е што, туку како

На крајот, приказната за озборувањето е многу покомплексна отколку што мислиме. Тоа е моќна социјална алатка која може да се користи и за добро и за лошо. Лесните, хумористични разговори за секојдневните случки на луѓето околу нас се неопходен дел од човечкото искуство. Тие нè поврзуваат, нè релаксираат и нè прават посреќни.

Затоа, следниот пат кога ќе споделите некоја безопасна приказна со пријател, не се чувствувајте виновни. Вие не само што „трачарите“; вие учествувате во една од најстарите и најсуштински човечки активности, активност која, според науката, е добра за вашата душа.