Миење на сурово месо: Зошто експертите советуваат да НЕ го правите

Сакате „почисто“ месо, па го плакнете под чешма? Токму така најбрзо ги разнесувате бактериите низ кујната.

Иако делува логично, миењето сурово месо не го прави побезбедно за јадење – водата не ги убива патогените. Наместо тоа, микроскопски капки се распрскуваат до 50–80 см околу мијалникот, контаминирајќи работни површини, прибор и храна.

Правилното готвење на соодветна внатрешна температура е единствениот сигурен начин да се уништат бактериите како Salmonella, Campylobacter и E. coli. Еве како да постапите безбедно од купување до сервирање.

Зошто миењето е ризично

Кога суровото месо се плакне, водата удира во површината и создава „аеросоли“ – ситни капки што летаат и се лепат на даски, сунѓери, чешми и садови. Тоа значително го зголемува ризикот од вкрстена контаминација, особено ако понатаму ги допирате салатите, лебот или овошјето без термичка обработка.

• Водата не е дезинфициенс – не ги отстранува ниту ги уништува бактериите.
• Оцет/лимон не се доволни – киселините може да ја намалат миризбата, но не гарантираат микробиолошка безбедност.
• Сунѓерите стануваат „резервоари“ – лесно ја шират контаминацијата при следното бришење.

Што да правите наместо миење

Целта е да ја задржите контаминацијата локализирана и да ја уништите со температура.

• Извадете и исушете – отстранете ја амбалажата над мијалник, па нежно тапкајте со хартиени салфетки (фрлете ги веднаш).
• Одвоени даски и ножеви – посебни за сурово месо; по употреба измијте со жежока вода и средство за садови, потоа дезинфицирајте.
• Маринада – никогаш не ја користете повторно суровата маринада како сос, освен ако не ја провриете.
• Чистење на површини – по ракување, избришете работни плочи/чешма со средство за дезинфекција и свежа крпа.
• Миење раце – 20 секунди со сапун по секој контакт со сурово месо.

Кога (ретко) има смисла нежно плакнење

Постојат ограничени ситуации каде краток млаз може да се примени, но со строги мерки:

• Отстранување саламура/кисела бања – кај некои традиционални рецепти; плакнете најкусо можно над празен мијалник, без прскање, веднаш дезинфицирајте ја зоната.
• Очигледни нечистотии – ако има видливи коскини парчиња или крвни згрутчувања, подобро е да ги избришете со влажна салфетка наместо да плакнете.

И во овие случаи, клучна останува внатрешната температура при готвење.

Безбедни внатрешни температури за месо

• Пилешко/мисирка (цело, парчиња, мелено): најмалку 74°C.
• Мелено говедско/свинско/јагнешко: 71°C.
• Цели парчиња говедско, свинско, јагнешко, телешко: 63°C и одмор 3 минути.
• Риба и морски плодови: околу 63°C (месото станува матно и лесно се рони).

Користете калибриран кујнски термометар во најдебелиот дел од месото, без да допре коска.

Плус совети за безбедност

• Одмрзнување во фрижидер – не на работна плоча. Брза варијанта: ладна вода со честа промена, во затворена кеса.
• Чувајте под 5°C – сурово месо секогаш во најладниот дел од фрижидерот, на долна полица во послужавник за да не „капе“.
• Сервирајте веднаш – варено/печено месо нека не стои на собна температура повеќе од 2 часа (1 час ако е над 32°C).

Заклучок: Не го мијте суровото месо – задржете ја хигиената со паметно ракување и прецизна термичка обработка. Така добивате и вкус, и безбедност.