Повеќе од само закон: Симболичната борба на еден град против дигиталната зависност

Јапонски град воведува „дигитален полициски час“: Властите им препорачуваат на граѓаните да ги користат телефоните најмногу два часа дневно

Во еден радикален, но и симболичен обид да се избори против епидемијата на дигитална зависност, јапонскиот град Тојоаке донесе уредба со која им препорачува на своите граѓани да го ограничат користењето на паметните телефони и другите дигитални уреди на најмногу два часа дневно, надвор од работните и училишните обврски. Иако мерката е необврзувачка и нема да има казни, таа е моќен сигнал за растечката загриженост на општеството за влијанието на технологијата врз менталното и физичкото здравје.

Уредбата, која стапува на сила на 1 октомври, е донесена поради, како што велат властите, сè поочигледните штетни последици од прекумерната употреба на екраните, како што се недостатокот на сон и намалената семејна интеракција. Таа вклучува и специфични препораки за најмладите, еден вид на „дигитален полициски час“.

Според новите правила, на децата од основно училиште им се препорачува да не користат паметни телефони по 21 часот, додека за средношколците таа граница е поставена на 22 часот. „За физичкиот и менталниот развој на сите деца, неопходно е да имаат доволно сон“, се наведува во уредбата.

Градоначалникот на Тојоаке, Масафуми Коуки, објасни дека временските ограничувања се базирани на официјалните препораки на јапонското Министерство за здравство, кои покажуваат дека користењето на екрани повеќе од два часа дневно во текот на работната недела може сериозно да го наруши сонот.

Повеќе од само препорака – повик за будење

Иако одлуката на градот нема законска сила да казнува, таа претставува фасцинантен социјален експеримент и еден вид на „морално убедување“. Целта не е да се казнува, туку да се подигне свеста и да се поттикне јавна дебата за тоа како да се воспостави поздрава рамнотежа помеѓу дигиталниот и реалниот свет. Овој потег е дел од поширокиот, глобален тренд на „дигитален детокс“, каде што поединци, па дури и цели заедници, се обидуваат да ја вратат контролата врз своето внимание, кое е највредната валута во дигиталната економија.

Критичарите можеби ќе речат дека ова е непотребно мешање на државата во приватниот живот, но за многумина, тоа е неопходен повик за будење. Во свет каде што сме постојано бомбардирани со нотификации и бескрајни содржини, понекогаш е потребен надворешен потсетник за да го исклучиме телефонот и да се поврземе со оние кои седат веднаш до нас. Одлуката на Тојоаке е храбар чекор во таа насока, кој можеби ќе инспирира и други градови да го следат примерот.