Последно збогум за „Крал Џорџо“: Донатела Версаче ја предводеше почитта

Крајот на една ера: Светот на модата се збогува од Џорџо Армани, последниот вистински император на стилот

Во Милано, градот кој тој го претвори во светска модна престолнина, денес владее тишина. Модниот свет и цела Италија се збогуваат од Џорџо Армани, визионерот кој почина на 91-годишна возраст, оставајќи зад себе империја изградена врз темелите на безвременската елеганција. Во поворката на личности кои дојдоа да му оддадат почит во неговото Armani/Teatro, се издвои една фигура – Донатела Версаче, неговата долгогодишна пријателка и стилска ривалка, чие присуство го симболизираше крајот на една златна ера на италијанската мода.

Џорџо Армани, познат како „Крал Џорџо“, почина мирно во својот дом, работејќи до последните денови, како што соопшти неговата компанија. Неговото заминување е повеќе од само вест; тоа е затворање на едно од најважните поглавја во историјата на модата. Со децении, тој беше синоним за суптилна софистицираност, човек кој го ослободи мажот од крутите костуми и ѝ даде моќ на жената со елегантни, но авторитативни кроеви.

Во Armani/Teatro, каде што со години ги прикажуваше своите колекции, денес владееше поинаква атмосфера. Покрај неговиот затворен ковчег, украсен само со бели рози, се собраа најголемите имиња од светот на модата, филмот и бизнисот за да се простат од човекот кој го дефинираше нивниот стил. Присуството на Донатела Версаче беше особено симболично. Иако нивните брендови претставуваа два различни пола на италијанската мода – Армани со својот минимализам, а Версаче со својата раскошност – тие споделуваа длабока почит и пријателство, како последни претставници на генерацијата која ја создаде модерната италијанска мода.

Армани беше повеќе од дизајнер; тој беше пионер. Прв ја пренесуваше својата ревија во живо на интернет, прв забрани учество на преслаби манекенки и, најважно од сè, до крај ја сочува независноста на својата компанија, одбивајќи да стане дел од големите луксузни конгломерати. Тој не беше само креатор, туку и господар на сопствената судбина.

Наследство изградено врз тишина

Во последните интервјуа, Армани изјави дека негово единствено жалење е што поминал премногу време работејќи, а премалку со семејството и пријателите. Сепак, токму таа целосна посветеност го создаде неговото бесмртно наследство. Тој докажа дека стилот не мора да вреска за да биде слушнат. Во свет кој е сè погласен, неговата тишина беше најмоќната изјава. Додека светот се збогува, едно е сигурно: модата ќе продолжи, но без својот крал, престолот во Милано ќе остане празен.