Почна изградбата на гасниот интерконектор со Грција, Мицкоски: „Стануваме енергетска крстосница“

Кај Гевгелија денеска официјално започна изградбата на гасниот интерконектор меѓу Македонија и Грција.

Овој проект се смета за стратешки проект од највисок национален интерес. На свечениот настан присуствуваа премиерот Христијан Мицкоски, министерот за економија, како и амбасадорката на САД во земјава. Почетокот на изградбата беше означен како ново поглавје во економската приказна на државата.

Крај на зависноста од рускиот гас

Премиерот Мицкоски истакна дека овој проект обезбедува енергетска независност. Тој овозможува диверзификација на изворите за снабдување со гас. Со него, Македонија се поврзува со Јужниот гасен коридор. Ова овозможува пристап до гас од Азербејџан и до ЛНГ терминалот во Ревитуса, Грција.

Со ова, практично завршува децениската зависност на земјата од само еден извор на гас – рускиот. Американската амбасадорка го поздрави проектот. Таа го оцени како клучен чекор за енергетската безбедност на земјата и на целиот регион.

Проект вреден 110 милиони евра, ќе биде готов за три години

Вкупната должина на гасоводот е 123 километри. Од нив, 68 километри се на македонска територија. Вредноста на проектот е 110,3 милиони евра. Финансирањето е обезбедено од буџетот, од заем од ЕИБ и од грант од Инвестициската рамка за Западен Балкан.

Капацитетот на гасоводот првично ќе биде 1,5 милијарди кубни метри годишно. Постои и можност тој да се зголеми на 3 милијарди. Се очекува проектот да биде целосно завршен за 36 месеци. Мицкоски ја обвини претходната власт за долгогодишно одолговлекување на овој клучен проект.

Критички осврт: Стратешки успех со задоцнување

Од една страна, почетокот на изградбата на интерконекторот е без сомнение стратешки успех од највисок ранг за државата. Овој проект е многу повеќе од обична цевка; тој е геополитички потег кој ја зацврстува позицијата на Македонија на енергетската мапа на Европа. Диверзификацијата на изворите носи енергетска сигурност и стабилност, што е основа за секој иден економски развој. Присуството на американската амбасадорка на настанот само ја потврдува геополитичката тежина на проектот.

Сепак, од друга страна, не може да се игнорира фактот дека овој проект доаѓа со огромно и непростливо задоцнување. Политичките препукувања за тоа кој е повеќе, а кој помалку виновен за долгогодишното одолговлекување, иако се очекувани, се помалку важни од изгубеното време и изгубените можности. Додека соседните земји одамна ги градеа своите енергетски алтернативи, Македонија со години остана енергетски заложник на еден единствен извор. Цената на таа неагилност и на таа зависност со години ја плаќаа и граѓаните и целата економија.

На крајот, може да се заклучи дека ова е проект од кој сите треба да бидат задоволни, без разлика на политичката припадност, бидејќи тој е од суштинско значење за иднината на државата. Сепак, тој треба да послужи и како важна лекција за сите сегашни и идни влади. Стратешките проекти од национален интерес не смеат да бидат жртви на дневната политика и на ситните партиски калкулации. Надежта е дека овој интерконектор нема да биде само цевка за гас, туку и мост кон поодговорно и стратешки позрело политичко однесување во иднина.