Прво го нападна докторот, па полицаецот: Драмата во тетовската болница

Хорор во тетовската болница: Пациент го претепал докторот што му укажувал помош, па ги нападнал и полицајците

Нов, брутален напад врз медицинско лице ја потресе македонската јавност. 28-годишен пациент во тетовската Клиничка болница физички го нападнал докторот кој се обидувал да му укаже помош, а потоа агресијата ја насочил и кон полициските службеници кои дошле да интервенираат. Инцидентот не е само изолиран случај, туку застрашувачки симптом на „тивката епидемија“ на насилство врз здравствените работници, која е одраз на длабока општествена криза.

Од пациент до напаѓач

Според полицискиот извештај, драмата се случила вчера попладне. 28-годишниот М.М. од тетовското село Челопек, додека примал лекарска помош, од непознати причини станал агресивен и физички го нападнал 31-годишниот доктор Л.А. од Желино. Кога болничкиот персонал ја повикал полицијата, пациентот не се смирил, туку физички нападнал и еден од полицајците. Поради ова, тој бил приведен и против него ќе биде поднесена соодветна пријава.

Епидемија на насилство: Зошто ги тепаме нашите доктори?

Овој напад е само последен во долгата и загрижувачка низа на насилство врз здравствените работници во Македонија. Причините за оваа појава се комплексни и длабоки. Честопати, лекарите и медицинските сестри стануваат „громобран“ за гневот и фрустрацијата на граѓаните од целиот здравствен систем – долгите чекања, недостатокот на лекови, корупцијата и општото чувство на неправда. Во општество со ниска доверба во институциите и култура каде што агресијата е често прв одговор, белиот мантил, наместо симбол на авторитет и помош, станува мета.

Лекарската комора со години алармира за овој проблем и бара построги казни и статус на службени лица за здравствените работници, но системско решение сè уште нема.

Кога ќе ги нападнеш и полицајците

Фактот што напаѓачот не се смирил дури ни пред полицијата, туку ја продолжил агресијата, зборува за целосно отсуство на почит кон било каков авторитет и институција. Тоа е слика на поединец кој верува дека насилството е легитимен начин за решавање на проблемите.

На крајот, ова не е само приказна за еден напад; ова е дијагноза за едно болно општество. Кога ќе почнеме да ги напаѓаме оние кои се обучени да ни ги спасуваат животите, тоа е сигурен знак дека сме во длабока морална и општествена криза. Овој инцидент е последен аларм дека е потребна нулта толеранција за насилството, пред да биде предоцна.