Приказна за Живко Поповски, визионерот кој го сонуваше и го градеше модерно Скопје

Визионерот Живко Поповски: Потсетување на архитектот кој сонуваше модерно и хумано Скопје.

Во време кога Скопје се бори со „архитектонски хаос и изгубен урбан идентитет“, нова изложба ја потсетува јавноста на една поинаква, повизионерска ера. Изложбата „ЖИВКО ПОПОВСКИ: Живот посветен на архитектурата“ го слави делото на еден од најважните македонски модернистички архитекти, клучен протагонист во пост-земјотресната обнова и творецот на иконскиот Градски трговски центар (ГТЦ).

ГТЦ – срцето и душата на градот

Живко Поповски е пред сè познат како главен проектант на ГТЦ, објект кој е многу повеќе од само трговски центар. Изграден во духот на доцниот модернизам и брутализмот, инспириран од планот на Кензо Танге, ГТЦ е замислен како „град во град“ – отворен, демократски, јавен простор кој ја брише границата помеѓу улицата и внатрешноста. Со своите зелени тераси и широки премини, тој е олицетворение на една хумана и оптимистичка визија за градот.

Битката за ГТЦ: Кога граѓаните го одбранија својот град

Колку длабоко е втемелен ГТЦ во идентитетот на Скопје, најдобро се покажа пред неколку години за време на проектот „Скопје 2014“. Тогашната владина идеја насилно да му се смени фасадата во неокласичен или „барокен“ стил, предизвика огромен граѓански отпор. Движењето „Го сакам ГТЦ“ организираше масовни протести и живи штитови, докажувајќи дека граѓаните го препознаваат објектот како свој и нема да дозволат негово уништување. Оваа битка беше победа за граѓанското општество, но и најголема почит за визијата на Поповски.

Лекција од минатото за иднината

Изложбата посветена на Живко Поповски не е само носталгично навраќање на минатото. Таа е сурова критика за сегашноста. Таа го спротивставува планираното, хумано и визионерско Скопје од пост-земјотресниот период, со денешниот хаотичен град, кој е воден од приватниот профит, а не од јавниот интерес.

На крајот, оваа изложба е важна лекција и повик за акција. Таа нè потсетува на тоа какво Скопје сме можеле да имаме и нè предизвикува да се запрашаме какво Скопје сакаме да оставиме за идните генерации. Делата на визионерите како Живко Поповски се вечни, но одговорноста да ги сочуваме и да учиме од нив е наша.