Спектакуларно откритие во Чиле: Сателити пронајдоа 76 древни мега-стапици кои ја менуваат историјата на Андите

Со помош на сателитски снимки, археолозите во Чиле открија огромен и софистициран систем од 76 древни камени стапици, познати како „чакуа“, кои биле користени за масовен лов на диви животни. Ова спектакуларно откритие, направено во оддалечените планински предели на северно Чиле, не само што фрла ново светло врз инженерските вештини на древните народи, туку и ја препишува историјата за тоа кога и како тие живееле.

Стапиците, кои се во форма на огромна инка, се долги и по стотици метри и биле изградени за да се ловат викуњи – диви роднини на алпаката. Ова откритие, објавено во престижното списание „Antiquity“, е прво од ваков вид на Андите и сугерира дека оваа техника можеби е постара и од онаа што ја користеле Инките.

Она што е особено фасцинантно е начинот на кој е направено откритието. Археологот д-р Адријан Ојанедер, користејќи јавно достапни сателитски податоци како Google Earth, од својата канцеларија испитувал огромна, досега неистражена област од 4.600 квадратни километри. За четири месеци, тој успеал да идентификува стотици нови археолошки локалитети, вклучително и 76-те мега-стапици.

Како функционирале „чакуа“?

Системот е генијален во својата едноставност. Стапиците се составени од два долги камени ѕида, високи околу 1,5 метри, кои се спојуваат во форма на буквата V. Ловците ги бркале стадата викуњи кон тесниот дел од инката, каде што животните биле заробени во ограден простор, длабок околу два метри. Сите стапици биле стратешки поставени на стрмни падини, што уште повеќе го олеснувало бркањето на животните надолу.

Повеќе од само стапици – доказ за опстанокот на еден народ

Ова откритие решава и една долгогодишна историска загатка. Досега се веруваше дека заедниците на ловци-собирачи во овој регион постепено исчезнале по 2000 година п.н.е., со појавата на земјоделството. Сепак, шпанските даночни записи од 16-тиот до 19-тиот век споменуваат постоење на номадски племиња кои биле од мал интерес за колонизаторите.

Пронаоѓањето на овие стапици, заедно со речиси 800 мали, привремени населби, е првиот цврст доказ дека овие заедници на ловци опстојувале и живееле паралелно со земјоделските општества со илјадници години подолго отколку што се мислеше.

„Она што го откриваме е дека овој простор бил населуван од низа човечки групи од 6000 година п.н.е. до 18 век“, вели д-р Ојанедер. Оваа приказна е совршен пример за тоа како модерната технологија може да ги открие тајните на минатото и да им даде глас на одамна заборавените народи.