Индонезија: Државата плаќа телохранители за мачката на претседателот

Никој не смее да го чепне Боби: Мачката на претседателот на Индонезија доби свое лично, државно обезбедување.

Мачката Боби, миленикот на индонезискиот претседател Прабово Субианто, стана главна тема во земјата откако беше откриено дека таа има право на државна заштита. Оваа информација беше официјално потврдена од владата откако на социјалните мрежи се појави видео на кое се гледа како претседателски телохранители го придружуваат мачорот на јавен настан.

Одлуката предизвика бурна дебата во јавноста, која е поделена помеѓу оние кои го сметаат ова за симпатичен гест и оние кои го гледаат како неоправдано трошење на јавни ресурси.

Државна заштита за „првата мачка“ на нацијата

Контроверзното видео го прикажува Боби на собир на љубители на мачки во Џакарта, каде што неколку телохранители ја придружуваат количката со кафез во која се наоѓа мачорот. Како одговор на реакциите, заменик-државниот секретар Јури Ардијанторо даде официјално објаснување.

„Боби се смета за дел од личниот имот на претседателот и, како таков, е под надлежност и заштита на државата“, изјави тој, нагласувајќи дека обезбедувањето не се однесува само на личноста на претседателот, туку и на неговиот имот.

„Мачката не е мајка на нацијата“: Остри критики од јавноста

Ваквото објаснување не ги смири критичарите. Маде Суприатма, истражувач од Институтот за студии на Југоисточна Азија, го нарече потегот „неоправдано користење на јавни ресурси“. Неговата изјава одекна во јавноста.

„Мачката не е мајка на нацијата“, изјави тој, истакнувајќи дека ниту едно друго милениче на светски лидер досега не добило ваков вид на државен третман, што го прави случајот без преседан.

Помеѓу симпатичен гест и злоупотреба на моќта

Случајот со мачката Боби е совршена и по малку апсурдна илустрација за тоа како се тестираат границите на моќта и привилегиите. Историски гледано, милениците на светските лидери често се користат како ПР алатка за да се хуманизира нивниот имиџ. Сепак, доделувањето на државно платени телохранители на животно е чекор што многумина го сметаат за претеран.

Одбраната на владата дека мачката е „имот“ е бирократски обид да се оправда нешто што критичарите го гледаат како ароганција на власта. Тоа го отвора прашањето: дали и автомобилот или часовникот на претседателот треба да добијат посебно обезбедување?

Дебатата за Боби е помалку за самата мачка, а повеќе за тоа каде завршува личноста на претседателот, а каде започнува неговата должност кон граѓаните кои го плаќаат неговото обезбедување. Додека за некои ова е симпатична анегдота, за други е алармантен пример за тоа како личните каприци на моќниците можат лесно да се претворат во државен трошок.