Четворица избраа живот, тројца ја избраа смртта: Драматичната приказна за хрватските планинари

Хроника на една најавена трагедија: Тројца хрватски планинари загинаа во лавина во Словенија откако ги игнорирале предупредувањата

Планинарската експедиција на Јулиските Алпи во Словенија заврши со страшна трагедија, одземајќи ги животите на тројца хрватски планинари. Мажите од околината на Сплит загинаа во голема лавина на планината Тошќ, откако, според сите извештаи, ја донеле кобната одлука да ги игнорираат експлицитните предупредувања за силното снежно невреме кое го зафати регионот. Нивната приказна е морничава лекција за смртоносните последици од потценувањето на моќта на планината.

Последното утро: Предупредувањето во планинарскиот дом

Драмата започнала во неделата наутро. Група од седум хрватски планинари се наоѓала во планинарскиот дом „Водник“, кога домаќините ги информирале за наглиот студен бран, обилните врнежи од снег и екстремно високиот ризик од лавини. Студениот фронт беше најавуван со денови и веќе предизвика хаос низ Србија и го донесе првиот снег во Македонија.

Кобната одлука и белиот пекол

Четири члена од групата го послушале советот и одлучиле да останат на безбедно во домот, по што подоцна безбедно се спуштиле. Но, останатите тројца, и покрај очигледната опасност, одлучиле да го продолжат искачувањето кон врвот Тошќ. Набрзо потоа, на планината ги зафатила голема лавина. Првиот снег во сезоната, кој е тежок и влажен, е озлогласен по тоа што лесно се лизга и создава смртоносни лавини.

Драматичната спасувачка акција

Веднаш била покрената огромна спасувачка акција во која учествувале над 60 членови на словенечката Горска служба за спасување. Акцијата била исклучително тешка и опасна, поради лошото време, силниот ветер и постојаниот ризик од нови лавини, поради што и хеликоптерите не можеле да полетаат. Потрагата траела до доцна во ноќта, била прекината, за да продолжи во понеделникот наутро, кога конечно биле лоцирани безживотните тела на планинарите.

Психологијата на грешката

На крајот, ова е трагична приказна за човечка грешка. Во планинарството постои феномен познат како „треска за врвот“ – состојба во која планинарите стануваат толку опседнати со целта, што почнуваат да ги игнорираат очигледните знаци на опасност. Оваа трагедија е брутална, но важна лекција за целата планинарска заедница за важноста на понизноста и подготвеноста да се откажеш кога природата ќе каже „не“. Во битката помеѓу амбицијата на човекот и моќта на планината, планината секогаш го има последниот збор.