Бугарија го претстави нападот врз Арсовска како напад врз „бугарска државјанка“ и бара извинување од Мицкоски

Дипломатските тензии меѓу Македонија и Бугарија денеска достигнаа нова, уште повисока точка, по две координирани реакции од Софија.

Бугарските политичари реагираа и на физичкиот напад врз скопската градоначалничка Данела Арсовска, и на изјавата на премиерот Христијан Мицкоски, со што дополнително ги влошија и онака кревките односи меѓу двете земји.

Ковачев: „Загрижен сум за Арсовска, таа е бугарска државјанка“

Бугарскиот европратеник Андреј Ковачев изрази загриженост за нападот врз Арсовска. Сепак, тој го искористи инцидентот за да ја национализира целата ситуација. Тој ја нарече Арсовска „бугарска државјанка“. Со ова, тој се обиде да го прикаже криминалниот настан како етнички мотивиран напад.

Жељасков: „Мицкоски мора да најде начин да се извини за навредата“

Во исто време, претседателот на бугарското Народно собрание, Росен Жељасков, побара извинување од премиерот Мицкоски. Причината е метафората за „лавот и глушецот“, со која Мицкоски одговори на провокацијата од бугарскиот министер за надворешни работи.

Според Жељасков, изјавата на Мицкоски била „неприфатлива“ и „навредлива“. „Мицкоски мора да најде начин да се извини,“ порача тој. Тој смета дека таквиот речник не е соодветен за еден премиер.

Координираната реакција од Софија на два одвоени настани е јасен показател за новата, уште поагресивна стратегија на бугарската дипломатија. Од една страна, врамувањето на нападот врз Арсовска како етнички мотивиран инцидент против „бугарска државјанка“ е опасна и манипулативна тактика.

Таа има за цел да го претвори локалниот, криминален настан во меѓудржавен проблем и да ја прикаже Македонија како земја во која Бугарите не се безбедни. Од друга страна, пак, инсистирањето на извинување за една метафора, откако тие самите ја почнаа провокацијата со негирање на македонскиот идентитет, е класичен пример на дипломатско лицемерие.

Целта не е да се добие извинување, туку дополнително да се понижи македонската страна. Оваа двојна стратегија покажува дека Бугарија нема намера да ги смири тензиите, туку напротив, да ги искористи сите можни средства за да изврши притисок. На крајот, може да се заклучи дека македонската дипломатија е исправена пред огромен предизвик.

Таа мора да најде начин да одговори на овие провокации на мудар и принципиелен начин, без да падне во стапицата на националистичка реторика, но и без да дозволи да биде понижена. Оваа ситуација е уште еден доказ дека односите со Бугарија нема да се подобрат сами од себе, туку бараат нова, многу поцврста и попромислена државна стратегија.