Дали сме ја наследиле љубовта кон алкохолот од мајмуните: Што вели науката

Дали склоноста кон алкохол сме ја наследиле од мајмуните? Ново истражување открива дека шимпанзата секој ден пијат по едно „пиво“

Во едно фасцинантно истражување кое фрла ново светло на длабоките еволутивни корени на човековото однесување, научниците открија дека дивите шимпанза редовно консумираат алкохол преку презреаното овошје. Според студијата, количината на етанол што ја внесуваат е еквивалентна на една мала лименка пиво дневно, што ја зацврстува интригантната теорија дека нашата сопствена привлечност кон алкохолот е всушност еволутивно наследство старо милиони години.

Истражувачкиот тим, предводен од Алексеј Маро од Универзитетот Калифорнија во Беркли, ја мерел содржината на алкохол (етанол) во презреаните овошја како смокви и сливи, кои шимпанзата ги јадат во големи количини во шумите на Брегот на Слоновата Коска и Уганда. Тие откриле дека овие овошја, кои ферментираат откако ќе паднат на земја, содржат мала, но значајна количина на алкохол. Врз основа на количината на овошје што едно шимпанзо вообичаено ја јаде, научниците пресметале дека тоа внесува околу 14 грама етанол дневно.

Хипотезата на „пијаниот мајмун“

Ова откритие дава силна поддршка на таканаречената „хипотеза на пијаниот мајмун“, првпат предложена од професорот Роберт Дадли. Според оваа теорија, нашите далечни предци примати развиле генетска мутација која им овозможила ефикасно да го метаболизираат алкохолот. Ова им дало еволутивна предност, бидејќи можеле да јадат презреано, високо-калорично овошје (важен извор на енергија) без да се отрујат. Мирисот на алкохол станал сигнал за пронаоѓање на зрело и хранливо овошје. Според тоа, нашата денешна склоност кон алкохолот е само ехо на овој древен механизам за преживување.

„Човечката привлечност кон алкохолот веројатно потекнува од ова прехранбено наследство на нашиот заеднички предок со шимпанзата“, вели истражувачот Маро.

Дали шимпанзата се опиваат?

Важно е да се нагласи дека, според научниците, количината на алкохол што шимпанзата ја консумираат не е доволна за да ги опие. „Доколку се опиваа, тоа очигледно не би ги подобрило нивните шанси за преживување“, истакнува д-р Кимберли Хокингс, која не била вклучена во студијата. Се чини дека тие го користат овошјето првенствено како извор на калории.

Сепак, некои експерти, како приматологот Кетрин Хобајтер, шпекулираат дека ова заедничко јадење на ферментирано овошје на шумското тло може да игра и важна социјална улога, слично на човечкото „дружење на пијачка“. Ова истражување е фасцинантен увид во сложеното однесување на нашите најблиски роднини. Тоа нè потсетува дека многу од нашите навики и инстинкти, вклучително и комплицираниот однос со алкохолот, имаат корени кои се протегаат милиони години наназад, во времето кога нашите предци сè уште живееле на дрвјата.