Зошто пиперката во Струмица е 50 денари, а на зелените пазари во Скопје е двојно поскапа?

Ако планирате да правите ајвар: „Ајварката“ во Струмица се откупува по 50 денари за килограм.

Со непогрешливиот мирис на печени пиперки кој полека почнува да се шири низ земјава, започнува и омилениот есенски ритуал – сезоната на правење ајвар. Во екот на откупот, Државниот инспекторат за земјоделство (ДИЗ) излезе со официјалните откупни цени од струмичкиот регион. Најквалитетната пиперка „куртовска капија“ се откупува за 50 денари, но патот до теглата ајвар, како и секогаш, ја открива и целата проблематика на македонскиот земјоделски пазар.

Инспекторатот на терен: Цените јавно истакнати

По извршената контрола во Струмичко, директорот на ДИЗ, Васе Анакиев, соопшти дека откупувачите во најголем дел ги почитуваат правилата за јавно истакнување на цените и класификација на производот. Моменталните откупни цени се движат во следниот распон:

• Екстра класа – 50 денари/кг
• I класа – 45 денари/кг
• II класа – 20 денари/кг
• III класа – 12 денари/кг

Од инспекторатот нагласуваат дека квалитетот на пиперката оваа сезона е одличен и дека контролите ќе продолжат со засилено темпо.

Култот на ајварот

Овие бројки се важни бидејќи ајварот е многу повеќе од храна во Македонија; тој е културен и социјален феномен. Правењето ајвар е семеен ритуал, традиција која ги обединува генерациите и симбол на домашната трпеза. Токму зато-а, цената на пиперката „ајварка“ секоја година е една од најкоментираните теми во јавноста.

Каде се губат парите помеѓу Струмица и Скопје?

Иако откупната цена за екстра класа пиперка во Струмица е 50 денари, додека таа да стигне до зелените пазари во Скопје, нејзината цена најчесто е речиси двојно повисока, достигнувајќи и до 80-100 денари. Оваа разлика е резултат на неефикасниот синџир на снабдување, каде што најголемиот дел од профитот не го зема земјоделецот кој ја произведува, туку посредниците и препродавачите кои го организираат откупот и транспортот.

Потегот на Државниот инспекторат јавно да ги објави откупните цени е мал, но важен чекор кон зголемување на транспарентноста. Со тоа, на потрошувачите им се дава јасна слика за тоа колку навистина вреди трудот на земјоделецот, и ги поттикнува да постават прашања за високите маржи што ги плаќаат на крајот. На тој начин, можеби полека ќе почне да се решава проблемот со кој се соочува македонското земјоделство со децении.