Кога Бутел замолкна: Со погребот на Панчо, згасна и бендот што го сакавме

Солзи, цвеќиња и скршени срца: Македонија се збогува со Панчо, последната жртва од кочанскиот пекол

Македонија денеска во тишина и солзи се збогуваше со Владимир Блажев – Панчо. На градските гробишта во Бутел, стотици роднини, пријатели, колеги од естрадата и обични граѓани го испратија во вечното почивалиште музичарот кој по седуммесечна битка стана 63-тата, последна жртва од катастрофалниот пожар во дискотеката „Пулс“. Неговиот погреб не беше само збогување со една од најомилените музички фигури; тоа беше финален, колективен чин на тага за една цела генерација изгубена во оган.

Последната почит: Од Аеродром до Бутел

Збогувањето започна во неговата населба Аеродром, во црквата „Свети Илија“, каде што неговото тело беше изложено за последна почит. Сцените беа потресни. Неговите најблиски – сопругата Маја и двата сина, Андреја и Марјан – беа скршени од болка, а во близина беше паркирано и возило на Брзата помош, во случај некому да му се слоши. Целата македонска естрада беше таму, во солзи збогувајќи се со својот колега и пријател. По опелото, поворката се упати кон гробиштата во Бутел, а комбето со посмртните останки беше целосно покриено со цвеќиња и плишани мечиња, последен поздрав од неговите најмлади фанови.

„Не се договоривме вака“: Скршеното срце на сопругата Маја

Најболните зборови дојдоа од сопругата на Панчо, Маја. По нејзината прва, срцепарателна порака – „Не се договоривме вака, љубов моја… Ме скрши на милион парчиња“ – таа најде сила и јавно да им се заблагодари на лекарите од болницата „Аџибадем Систина“. „Вие бевте тие кои ми дадовте 7 месеци можност да се гушкам и зборам сè што не си кажавме цел живот… Нема зборови и нема утеха, а знам дека и вие сте скршени од болка“, напиша таа, откривајќи ја интимната драма што се одвивала зад болничките ѕидови.

Крај на една ера, крај на ДНК

Со смртта на Панчо, дефинитивно завршува и приказната за ДНК. Во пеколот во „Пулс“ загинаа осум членови на нивниот тим, вклучително и другиот член на дуото, неговиот најдобар пријател и „брат“, Андреј Ѓорѓиески. Андреј, во херојски чин, иако излегол од дискотеката, се вратил внатре за да им помогне на другите, кога кровот се срушил врз него.

Наследството на еден трагичен херој

На крајот, погребот на Панчо не е само збогување со еден музичар. Тоа е последен поздрав за една комплексна фигура, човек кој беше и жртва, и херојски преживеан, но и човек кој го носеше товарот на истрагата. Иако неговата улога во трагедијата останува правна мистерија, денешниот ден беше ден за тага, за сеќавање на човекот со „срце планина“, и за последна почит кон сите 63 жртви кои ги зеде кочанскиот оган.