Колку бадеми дневно се доволни, а колку се премногу?

Јаткастите плодови се исклучително здрава ужина, но клучно е да се знае која е оптималната количина за дневна консумација.

Иако се богати со корисни нутриенти, претерувањето може да доведе и до негативни последици. Затоа, правилото „една шака дневно“ е најдобар водич.

Препорачаната дневна количина: „Шака“ здравје

Нутриционистите се согласуваат дека оптималната количина е околу 30 грама дневно. Оваа доза е доволна за да се искористат сите придобивки, без ризик од прекумерен внес на калории. На пример, 30 грама се околу 20 бадеми, 7 цели ореви или 30 фстаци.

Редовната консумација на оваа количина е поврзана со до 30% помал ризик од срцеви заболувања и до 40% помала веројатност за дијабетес тип 2. Јатките се одличен извор на „добри“ масти, протеини, влакна и антиоксиданси.

Кога здравото станува премногу?

Иако се здрави, со јатките треба да се биде умерен. Консумирањето поголеми количини, над 60 грама дневно, може да доведе до дигестивни проблеми како надуеност и гасови, но и до зголемување на телесната тежина поради високата калориска вредност.

Посебно внимание е потребно кај бразилските ореви. Тие се исклучително богати со селен, па само 1 до 2 оревчиња дневно се доволни. Повеќе од 5 на ден може да предизвикаат селеноза – труење со селен, чии симптоми се замор и болки во мускулите.

Совети за паметна консумација

За да ги искористите максималните придобивки, придржувајте се до дозата од 30 грама. Најдобро е да мешате различни видови јатки. Секогаш избирајте несолени и незашеќерени варијанти, бидејќи додатоците го намалуваат нивниот позитивен ефект.

Правилото „една шака јатки“ е совршен пример за клучен принцип во модерната исхрана – преминувањето од размислување за храната како „добра“ или „лоша“, кон разбирање на нејзината доза и контекст. Иако нутритивниот профил на јатките е извонреден, нивната калориска густина и концентрацијата на минерали како селен покажуваат дека дури и најздравата храна има праг каде што придобивките престануваат, а се појавуваат ризици. Ова нè учи дека вистинската мудрост во исхраната не лежи во безусловното јадење „суперхрана“, туку во урамнотежена и внимателна интеграција на нутритивно богати намирници.