“Нема ново линеарно зголемување на пензиите, не можеме да си играме со пензискиот систем” – изјави заменик-министерот за труд Велковски

„Промените во Законот за пензиско и инвалидско осигурување не можат да бидат ад-хок решение.“

Ова вечерва во Кочани го изјави заменик-министерот за труд, социјална политика, демографија и млади, Ѓоко Велковски. Тој учествуваше на трибина насловена „Граѓаните во центарот на промените“, каде одговараше на прашања од граѓаните.

Односот вработени-пензионери е неодржлив

На прашањето дали се планира ново линеарно зголемување на пензиите во септември, Велковски даде јасен одговор. „Она што го направивме во првите девет месеци со линеарното покачување од пет илјади денари, беше со цел да се подобри состојбата на сите пензионери,“ рече тој. „Треба да се промени цел еден систем, бидејќи во моментот односот вработени – пензионери веќе не е 2:1, туку е 1:1,5, дури ни толку.“

„Не можеме да си играме со пензискиот систем. Не можеме да дозволиме наши граѓани да останат без примања во пензионерските денови,“ додаде тој.

Се подготвуваат системски реформи, можно е скалесто покачување на пензиите

Според заменик-министерот, веќе е формирано владино тело. Тоа е составено од стручни лица кои работат токму на промените во пензискиот систем. „Не може ден за ден да се решава. Не можеме сега, во јули, набрзина да донесеме одлука што да се прави во септември, па да направиме штета,“ објасни тој.

На трибината беше даден и предлог од еден од учесниците. Тој предложи да се размисли за процентуално и скалесто покачување на пензиите. Со тоа, повисоките пензии би биле зголемени со помал, а пониските со поголем процент. Велковски го поддржа овој предлог како една од можните опции за во иднина.

Најавата на заменик-министерот Велковски дека Владата нема да носи избрзани и ад-хок решенија е позитивен и одговорен пристап. Тоа покажува свесност за сериозноста на проблемот со пензискиот фонд и за потребата од долгорочна, а не само од популистичка стратегија. Формирањето на стручно тело и разгледувањето на поправедни модели, како што е скалестото покачување, се чекори во вистинска насока кои влеваат надеж дека конечно ќе се работи на одржливоста на целиот систем.

Ова сигурно ќе предизвика и разочарување кај пензионерите со најниски примања. Тие се надеваа на нова финансиска помош во септември за да можат полесно да се справат со инфлацијата и со високите трошоци за живот. Владата сега е исправена пред голем предизвик: како да ја одржи финансиската состојба на најранливите пензионери, додека истовремено работи на долгорочни реформи кои нема да дадат резултати веднаш. Постои ризик, додека се чекаат „системските решенија“, стандардот на најсиромашните пензионери дополнително да опадне.

Владата се наоѓа меѓу чеканот и наковалната. Од една страна е легитимниот притисок од пензионерите за итно зголемување на нивните примања, а од друга е реалната неодржливост на пензискиот фонд. Одлуката да се оди на системски реформи е храбра и правилна, но нејзиниот успех ќе зависи од две работи: брзината со која ќе се донесат решенијата и способноста на Владата да најде начин да им помогне на најранливите во меѓувреме. Секое одложување на реформите само ќе го продлабочи проблемот, а секое игнорирање на моменталната тешка состојба на пензионерите ќе создаде големо социјално незадоволство.