Последен поздрав за Ози Озборн, илјадници фанови го испратија во неговиот роден Бирмингем.

Последен аплауз за Принцот на темнината: Илјадници фанови и звуците на „Iron Man“ го испратија Ози Озборн во вечноста низ улиците на Бирмингем.

Во последен, спектакуларен поздрав достоен за рок-бог, илјадници обожаватели денеска ги преплавија улиците на Бирмингем за да му оддадат почит на својот херој, Ози Озборн. Погребната поворка, предводена од неговата сопруга Шерон и нивните деца, беше помалку тажен збогум, а повеќе гласна и горда прослава на животот на најпознатиот син на градот. Атмосферата беше исполнета со солзи, но и со песна и аплаузи.

Од „Iron Man“ со дувачки оркестар до „Paranoid“ пред Бакингемската палата

Поворката беше проследена со звуците на неговата музика. Дувачкиот оркестар „Бостин Брас“ изведуваше верзии на класиците на Black Sabbath, како „Iron Man“ и „War Pigs“, додека илјадници фанови пееја заедно со нив. Најголемата почит, сепак, пристигна од Лондон – во неверојатен гест, дури и членовите на кралската гарда „Колдстрим Гардс“ му оддадоа почит на хеви метал легендата, изведувајќи ја својата верзија на хитот „Paranoid“ за време на смената на стражата пред Бакингемската палата.

Една роза од Шерон и солзи на мостот Блек Сабат

Катафалката, украсена со виолетови цвеќиња и со зборот „ОЗИ“, помина покрај клучните места од неговиот живот, вклучително и неговиот скромен дом од детството во населбата Астон. Најемотивниот момент се случи кога семејството застана на мостот „Блек Сабат“, каде што беа пречекани со овации. Видно потресена, Шерон Озборн положи една црвена роза за својот сопруг, додека децата Џек, Кели, Ејми и Луис исто така оставија цвеќе.

Додека поворката поминуваше, фановите аплаудираа и го скандираа неговото име: „Ози, Ози, Ози!“.

„Нè научи дека е во ред да се биде поинаков“

Изјавите на фановите најдобро го опишуваат неговото значење. „Тој нè научи дека е во ред да се биде поинаков. Беше обичен човек, но стана извонреден со својот талент“, изјави една обожавателка. Друг додаде: „Се чувствуваше како член на семејството“. За многумина, тој не беше само музичар, туку и гласот на сите оние кои се чувствувале како аутсајдери.

Прослава, а не погреб

Целиот настан беше совршено исполнување на желбата што самиот Ози ја изразил во едно интервју во 2011 година: „Не сакам мојот погреб да биде тажен – сакам да биде време да се каже ‘Ви благодарам’“. И токму тоа се случи. Ова не беше само погреб, туку последен, голем „концерт“ на кој фановите беа главни учесници. Со овој величествен поздрав, Бирмингем и светот го зацементираа статусот на Ози Озборн не само како рок-ѕвезда, туку и како национално богатство и бесмртна легенда.