Шармот на Чарли Шин и молкот за жртвите: Критика на новиот документарец

Шармот против вистината: Зошто новиот документарец за Чарли Шин е критикуван како опасен обид за „перење“ на една проблематична биографија

Во новиот двоепизоден документарец, „Поранешниот Чарли Шин“ (AKA Charlie Sheen), некогаш најплатениот телевизиски актер на светот се обидува да ја раскаже својата приказна. Седум години трезен, тој е шармантен, самокритичен и полн со благодарност кон семејството. Но, додека тој зборува за своите демони, критичарите го поставуваат прашањето: каде се во оваа приказна неговите жртви? Документарецот, наместо да биде длабока и искрена исповед, се чини дека е внимателно изрежирана ПР кампања која ги избегнува најмрачните делови од неговото минато.

Филмот го следи добро познатиот пат на Чарли Шин – од златните денови на Холивуд, преку легендарниот успех со серијата „Два и пол мажи“, до неговиот спектакуларен јавен колапс во 2011 година, исполнет со зависности, скандали и бизарни интервјуа. Самиот Шин ги дели своите фази на „забава“, „забава со проблеми“ и на крај, „само проблеми“. Тој отворено зборува за борбата со алкохолот и дрогата, како и за шокантното откривање на неговиот ХИВ статус.</p

Во документарецот учествуваат неговите деца и поранешни сопруги, кои, иако зборуваат за тешките моменти, тоа го прават со тон на љубов и простување. Сепак, како што забележуваат критичарите од „Гардијан“ и други светски медиуми, режисерот Ендру Рензи му дал на Шин „нежна и контролирана платформа“ да ја раскаже својата верзија на приказната, додека најсериозните обвинувања против него остануваат речиси целосно неистражени.

Каде се жените кои го обвинија за насилство?

Она што недостасува е гласот на жените кои низ годините го обвинувале за семејно насилство, поради кои имаше и судски забрани за приближување. Не се истражуваат ниту тврдењата дека тој свесно ги изложувал своите партнерки на ризик од ХИВ, без да им го открие својот статус. Најсилните критички моменти во филмот доаѓаат од неговиот колега Џон Крајер, кој зборува за хаосот што Шин го предизвикувал на снимањето, и од Хајди Флајс, која сè уште е гневна поради неговото сведочење против неа на суд.

Рехабилитација на имиџот или избегнување на одговорност?

Овој документарец е совршен пример за растечкиот тренд на „рехабилитациони турнеи“ на паднатите машки ѕвезди. Во нив, акцентот се става на личната борба на мажот со неговите „демони“, додека болката и траумата што тој им ја нанел на другите, особено на жените, се минимизира или целосно се игнорира. Шин во филмот изгледа како човек кој нашол мир, но тоа е мир постигнат без вистинско соочување со последиците од неговите постапки. Тој изразува жалење за тоа како неговата зависност влијаела врз неговата кариера и семејство, но недостасува длабоко разбирање и каење за специфичните жртви на неговото насилно однесување. На крајот, „Поранешниот Чарли Шин“ е фасцинантен портрет на еден од најхаризматичните и најсамоуништувачките таленти на својата генерација, но останува само половина од приказната. Тоа е приказна за искупувањето на сторителот, во која гласот на жртвите останува непријатно тивок.