Бизарна одлука: Италија забрани кондоми во затвор поради страв од голтање

Бизарна одлука во Италија: Властите ја забранија поделбата на кондоми во затвор поради страв дека затворениците ќе ги голтаат за да шверцуваат дрога

Во една од најчудните и најконтроверзните одлуки донесени од италијанските затворски власти, беше стопирана иницијативата за поделба на кондоми на затворениците во затворот во Павија. Официјалното образложение не е поврзано со морал или религија, туку со безбедносен ризик: властите стравуваат дека затворениците би можеле да ги користат кондомите за да кријат и да шверцуваат дрога, вклучително и со нивно голтање.

Иницијативата, која била предложена од локалните здравствени власти како „терапевтска“ мерка за спречување на ширењето на сексуално преносливи болести, предвидувала поделба на 720 кондоми. Сепак, централната Управа за затвори (ДАП) итно ја блокирала одлуката, наведувајќи дека таа претставува „ризик по здравјето, редот и безбедноста“.

Според нивното соопштение, главната грижа е „можната изопачена употреба на кондомите, кои би можеле да се искористат за криење на наркотици, дури и преку голтање, со што би се избегнале нормалните контроли“.

Оваа одлука предизвика жестока дебата помеѓу здравствените организации и затворската администрација.

Судир на два приоритета: Јавно здравје против затворска безбедност

Од една страна, здравствените експерти, вклучително и Светската здравствена организација, со години апелираат дека обезбедувањето на кондоми во затворите е клучна и неопходна мерка за јавното здравје. Сексуалните односи, без разлика дали се консензуални или не, се реалност во затворите, а недостатокот на заштита драстично го зголемува ризикот од ширење на ХИВ/СИДА и други сексуално преносливи болести, не само во рамките на затворската популација, туку и во пошироката заедница кога затворениците ќе бидат ослободени.

Од друга страна, затворските власти се соочуваат со постојан проблем на шверцување дрога, а кондомите, поради својата еластичност, се добро позната алатка за криење на илегални супстанции. Сепак, критичарите на одлуката тврдат дека овој безбедносен ризик е преувеличен и дека не може да биде оправдување за целосно занемарување на здравствените потреби на затворениците.

Случајот од Павија е совршен пример за комплексниот и честопати контрадикторен однос на државата кон затворениците. Тој отвора важно прашање: Дали затворите се само места за казна и изолација, или треба да бидат и места каде што се штити основното човеково право на здравје? Одлуката на италијанските власти сугерира дека, барем засега, безбедносните грижи имаат предност, дури и по цена на јавното здравје.