Се буди на сред ноќ жената и гледа дека нејзиниот маж не е во креветот. Станува и го наоѓа како седи во кујната со шолја кафе, замислено гледајќи во ѕидот пред себе.
– Зошто не спиеш, драги? Што не е во ред? – го прашува таа.
Тој ја погледнува и вели:
– Се присетувам како се запознавме пред 20 години и како почнавме да излегуваме заедно. Ти имаше 16 години. Се сеќаваш ли на тоа?
– Се разбира дека се сеќавам – тивко вели таа.
Сопругот воздивнува. Зборовите тешко излегуваат:
– Се сеќаваш ли кога татко ти не фати на задното седиште од мојот автомобил?
– Се разбира, драги – вели жената, седнувајќи на столот спроти него.
– А се сеќаваш ли кога ја впери пушката во моето лице и рече:
– ИЛИ ЌЕ ЈА ЖЕНИШ МОЈАТА ЌЕРКА ИЛИ ЌЕ ОДИШ ВО ЗАТВОР НА 20 ГОДИНИ?
– Се сеќавам и на тоа.
Мажот ја брише солзата што му се лизга по образот и вели:
– НА ДЕНЕШЕН ДЕН ЌЕ БЕА ПОМИНАТИ ТИЕ 20 ГОДИНИ!