Туристи протерани од Венеција оти се капеле во Големиот канал

„Венеција не е Дизниленд“: Зошто капењето туристи во Големиот канал е повеќе од само лоша одлука – тоа е симптом на градот што се распаѓа

Во уште една епизода од сагата за лошото однесување на туристите, еден пар – 35-годишен Британец и 25-годишна Романка – беа казнети и протерани од Венеција откако беа фатени како се капат во светски познатиот Голем канал. Инцидентот, кој се случил пред очите на шокираните гондолиери, не е само изолиран случај на непромисленост, туку и болен симптом на многу подлабок проблем со кој се соочува градот: масовниот туризам кој се заканува да ја уништи неговата душа.

Парот, кој го избрал последниот ден од својот одмор за оваа бизарна авантура, бил брзо пријавен од страна на гондолиерите. Полицијата им изрекла казна од околу 450 евра по човек и им наложила да го напуштат градот во рок од 48 часа, мерка позната како „урбан даспо“. Властите ја пофалија реакцијата на локалните жители, истакнувајќи дека ваквото однесување го нарушува јавниот ред и безбедност.

Капењето во венецијанските канали е строго забрането, не само поради загаденоста на водата, туку и поради реалната опасност од густиот сообраќај на гондоли, вапорета и моторни чамци. Сепак, се чини дека оваа забрана, како и многу други, за голем дел од туристите е само предизвик.

Гневот на локалните жители: „Не можеме повеќе да ги поднесеме“

Овој инцидент предизвика огромен гнев кај локалното население, особено кај членовите на граѓанската иницијатива „Венеција не е Дизниленд“ (Venezia non è Disneyland). Со години, оваа група предупредува дека градот се претвора во тематски парк, каде што туристите се однесуваат без никаква почит кон историјата, културата и потребите на луѓето што живеат таму. „Казните се прениски, ова само ги охрабрува да прават глупости за вирални снимки“, гласи еден од коментарите.

Помеѓу туризмот и преживувањето – битката за Венеција

Случајот со капачите во каналот е совршен микрокосмос на егзистенцијалната криза на Венеција. Градот е целосно зависен од туризмот, но во исто време е и уништен од него. Масовниот, честопати неодговорен туризам, не само што го нарушува секојдневниот живот, туку и буквално ја уништува кревката инфраструктура на градот. Од туристи кои скокаат од мостот Ријалто до оние кои подготвуваат кафе на преносни шпорети на плоштадот Свети Марко, листата на инциденти е бескрајна.

Венеција се обидува да возврати со воведување на влезници за дневни посетители и со построги казни, но битката е тешка. Проблемот не е само во правилата, туку и во менталитетот. Во ерата на социјалните мрежи, за многу туристи, дестинацијата не е место за доживување, туку само позадина за совршена фотографија. Инцидентот со капењето не е приказна за двајца лоши туристи; тоа е приказна за глобален феномен кој се заканува да ги претвори најубавите места на светот во празни сценографии, лишени од душа и почит.