Братучетка на принцовите Вилијам и Хари е пронајдена мртва на само 20-годишна возраст

Братучетка на принцот Вилијам и на принцот Хари е пронајдена мртва, покрај неа имало огнено оружје.

Роузи Рош (20), внука на чичкото на покојната принцеза Дијана, била пронајдена мртва во семејниот дом на 14 јули. Оваа трагична вест беше откриена на судското сослушување завчера, каде беше потврдено дека покрај нејзиното тело било пронајдено и огнено оружје.

Според полицијата, смртта не се смета за сомнителна, што сугерира дека најверојатно станува збор за самоубиство. Ова е втора слична трагедија што го погодува поширокиот круг на кралското семејство во последните две години.

Смртта не е сомнителна, нема вмешаност на трето лице

Според британскиот „Сан“, младата Роузи, која била студентка по англиска книжевност, ја пронашле нејзината мајка и сестра во домот во Вилтшир. Градскиот вештак изјавил дека полицијата верува дека немало вмешаност на трето лице во нејзината смрт.

Отворена е официјална истрага, но таа е одложена до 25 октомври за да се соберат сите докази. Семејството на Роузи, како и портпаролот на принцот Вилијам, одбиле да дадат изјава за медиумите.

Морничава сличност со уште една семејна трагедија

Овој настан веднаш предизвика споредби со уште една неодамнешна трагедија. Во февруари 2024 година, Томас Кингстон, сопруг на роднината на принцовите, Лејди Габриела Кингстон, исто така беше пронајден мртов од прострелна рана во главата, а неговата смрт беше прогласена за самоубиство.

Двата случаи, кои вклучуваат млади луѓе од аристократски кругови и огнено оружје, отворија болни прашања во британската јавност.

Кога тишината е погласна од зборовите

Трагичната смрт на младата Роузи Рош е повеќе од само семејна несреќа; таа е уште еден потресен потсетник за скриените битки што се водат зад затворените врати, дури и во најелитните кругови. Фактот што нејзината смрт веднаш се поврзува со самоубиството на Томас Кингстон, создава загрижувачка слика и ја става во фокус темата за менталното здравје.

Официјалниот молк од кралското семејство е очекуван и во согласност со нивната традиција, но тој не може да ја сокрие човечката димензија на трагедијата. На крајот, оваа приказна не е за кралска крв, туку за загубата на еден млад живот, и служи како предупредување дека ниту еден статус или титула не можат да бидат штит од внатрешната болка.