Жената што го освоила срцето на Карев и умрела од тага по него

Македонскиот револуционер Никола Карев бил целосно посветен на борбата за слобода, но неговото срце ѝ припаѓало на учителката Костадинка Тасева Хаџова, во една трагична приказна испреплетена со мит и реалност.

Додека историјата го памети Карев како бестрашен водач и претседател на првата република на Балканот, малку се знае за неговиот приватен живот. Сепак, историчарите откриваат детали за неговата несудена свршеница, чија судбина е нераскинливо поврзана со неговата.

Љубов во време на револуција

Костадинка била учителка во крушевската гимназија пред Илинденското востание. Историските извори, иако оскудни, потврдуваат дека таа и Никола имале силни и взаемни симпатии еден кон друг, што се гледа и од нивната кореспонденција.

Сепак, Карев бил целосно посветен на револуционерното дело и создавањето историја. Тој немал време за приватен живот и љубовта свесно ја ставил во втор план, зад борбата за слободна македонска држава.

Легендата за знамето и тажниот крај

Една од најпознатите и најромантични легенди е дека знамето на Крушевската Република било извезено со косата на Костадинка. Историчарите денес се согласни дека ова, иако е убава приказна, најверојатно не е точно.

Нивната приказна завршува трагично. Откако Никола Карев загинал во 1905 година, скршената од тага Костадинка починала само две години подоцна, во 1907 година. Нејзиниот гроб до денес не е со сигурност пронајден, што додава уште еден слој на мистерија на нивната приказна.

Приказната за Никола и Костадинка е моќен симбол за личните жртви на илинденската генерација, каде што индивидуалната среќа била свесно жртвувана за колективниот идеал за слободна држава. Додека легендите како онаа за знамето ја романтизираат нивната љубов, суровата реалност на нивните кратки животи сведочи за трагичната цена на слободата. На крајот, нивната неостварена љубов е исто толку важен дел од наследството на Илинден, колку и херојската борба.