Пронајден фосил на „морско чудовиште“ стар 240 милиони години со сочувана кожа

Временска капсула стара 240 милиони години: Пронајден фосил на „морско чудовиште“ со совршено сочувана кожа и пловни кожички

Во едно од оние неверојатно ретки откритија кои на палеонтолозите им нудат директен увид во изгубениот праисториски свет, научниците во Швајцарија пронајдоа фосил на морски влекач стар 240 милиони години, на кој сè уште е сочувана неговата кожа. Овој неверојатен примерок, кој изгледа како да е скаменет само вчера, за првпат открива како навистина изгледале овие древни предатори и како се движеле низ водата.

Фосилот, кој припаѓа на видот Lariosaurus valceresii, бил ископан на локалитетот Монте Сан Џорџо – место под заштита на УНЕСКО, кое пред 240 милиони години, во периодот на тријасот, било тропска лагуна. Токму уникатните услови на оваа лагуна, со недостаток на кислород на дното, овозможиле фосилот да се сочува во речиси совршена состојба.

Она што го прави ова откритие толку значајно е зачувувањето на меките ткива. Вообичаено, кожата и мускулите се распаѓаат многу брзо по смртта, оставајќи ги само коските. Но, на овој примерок, научниците можеле јасно да го видат отпечатокот на кожата, па дури и на пловните кожички помеѓу прстите на предните и задните екстремитети. Ова е првпат да се пронајде сочувана кожа кај овој вид.

Како изгледал и како се движел овој „морски змеј“?

Ова откритие конечно ја решава дебатата за тоа како се движеле овие суштества. Пловните кожички се јасен доказ дека тие биле одлични пливачи, кои ги користеле своите екстремитети како весла, слично на денешните крокодили или видри. Лариосаурусите припаѓале на групата на нотосауруси – полу-водни влекачи кои биле доминантни предатори во морињата во тријасот, многу пред да се појават големите морски диносауруси.

Повеќе од само фосил – фотографија од минатото

„Ова е уникатна шанса даѕирнеме во минатото“, изјавија палеонтолозите кои ја водеа студијата. Пронаоѓањето на фосил со сочувани меки ткива е како да се пронајде фотографија од праисторијата. Тоа им дава на научниците директни, непобитни докази кои не можат да се добијат само од коските. Тоа им овозможува прецизно да го реконструираат изгледот, начинот на движење и начинот на живот на суштества кои исчезнале пред стотици милиони години.

Овој „морски змеј“ од Монте Сан Џорџо е многу повеќе од само стар камен. Тој е временска капсула, замрзнат момент од еден далечен, изгубен свет, кој ни помага да ја составиме сложувалката за еволуцијата на животот на нашата планета.