Пропуштена шанса од милијарди долари: Зошто индустријата ја игнорира плус-сајз модата

До кога покрупните жени ќе ги облекувате во шатори? Критика на модната индустрија која одбива да ги види облините

Ако ги прашате модните дизајнери што им е прва асоцијација кога треба да облечат жена со конфекциски број поголем од 44, одговорот е скоро секогаш ист: вреќа, шатор или, како што вели авторката, „мантија на покојниот Луис“. Оваа фрустрирачка реалност, каде што модната индустрија се однесува кон покрупните жени како кон проблем што треба да се сокрие, а не како кон тело што треба да се прослави, е една од најголемите трагедии на модерната мода.

Пред да почнеме, да расчистиме со најочигледната предрасуда. Коментарот „па добро, нека ослабне“ не е само неучтив, туку е и длабоко наивен. Причините за нечија тежина се сложени – од здравствени проблеми и хормонални промени како менопауза, до бременост и животни кризи. И на крајот, сосема е неважно зошто некој има вишок килограми. Секоја жена, без разлика на нејзината големина, заслужува да има пристап до облека во која ќе се чувствува убаво и самоуверено.

Визуелна казна во форма на шаторско крило

Но, реалноста во продавниците е поинаква. Во моментот кога ќе ја поминете големината L, влегувате во еден тажен, заборавен агол на бутикот, каде што владеат широките туники без форма, направени од синтетички материјали кои претставуваат ризик од пожар ако се приближите до греалка. И секако, тука се и неизбежните принтови: комбинација од зебра, златни ланци и листови од банана, бидејќи очигледно, ако имате облини, заслужувате да носите визуелен крик од пеколот.

Ова е особено трагично за младите девојки со вишок килограми. Без разлика што имаат 20 години и сакаат да изгледаат модерно, „плус-сајз“ колекциите автоматски ги претвораат во „тетка од слава“, со облека која е целосно несоодветна за нивната возраст и стил.

Мрзлив дизајн и пропуштена економска можност

Најголемата иронија лежи во тоа што количината на материјал што се троши за да се сошие една безлична „мантија“ е сосема доволна за да се направи фустан со интересен крој, здолниште што ги следи облините или панталони што ласкаат на фигурата. Постојат безброј силуети кои изгледаат прекрасно на покрупни тела, но модната индустрија, од мрзеливост или од вкоренета предрасуда, одбива да ги истражи.

Ова не е само прашање на естетика, туку и на бизнис. Пазарот за „плус-сајз“ облека вреди стотици милијарди долари и е еден од најбрзо растечките сегменти во модата. Игнорирањето на овој пазар не е само навредливо, туку и економски кратковидо. Моделите како Ешли Греам докажаа дека стилот, сексепилот и високата мода не се резервирани само за една големина.

Затоа, ова е апел до модната индустрија: престанете да ги казнувате жените со облини. Почнете да дизајнирате за нив. Тие не се проблем што треба да се сокрие; тие се публика која е желна за мода и подготвена да потроши пари. Време е конечно да им го понудите она што го заслужуваат.