Зад хитовите и славата, раперот Марко Маринковиќ-Слаткар крие длабока траума од минатото: сеќавањето на трагедијата во дискотеката „Пулс“ во 1999 година, местото каде што настапувал, кое со месеци не му давало да спие.
Слаткар со потресна исповед: „Пеев 8 пати во дискотеката „Пулс“, со месеци не спиев по трагедијата“.
Еден од најпопуларните македонски рап-артисти, Марко Маринковиќ-Слаткар, во една ретка и исклучително емотивна изјава, проговори за настанот кој остави длабока трага врз цела една генерација во Скопје – трагедијата во дискотеката „Пулс“ во 1999 година. Тој откри дека како млад изведувач, кој често настапувал во тој клуб, бил тешко погоден од несреќата во која животот го загубија четири млади лица.
Неговата исповед е болен потсетник на еден од најцрните датуми во поновата историја на главниот град.
„Со месеци не спиев“: Личната исповед на Слаткар
Слаткар ја истакна својата лична поврзаност со местото кое од симбол на забава се претвори во симбол на трагедија. „Слаткар сум, пеев во дискотеката Пулс 8 пати“, изјавил тој, нагласувајќи дека тоа било клучно место за младинската култура во тоа време.
Тој опиша како веста за несреќата имала разорен ефект врз него. „Со месеци не спиев по трагедијата“, признава раперот, откривајќи ја длабоката траума што ја носел со себе и тој, и многумина од неговата генерација.
Кобната ноќ на 3 април 1999: Што се случи во „Пулс“?
За помладите генерации кои не се сеќаваат, трагедијата во „Пулс“ се случи за време на хуманитарен концерт за собирање помош за бегалците од Косовската војна. Поради огромниот интерес и продажбата на многу повеќе билети од капацитетот на дискотеката, во објектот настана метеж и стампедо.
Во хаосот што следуваше, животот го загубија четири млади лица, а многумина беа повредени. Овој настан остана како една од најголемите колективни лузни на Скопје од 90-тите години.
олективната траума на една генерација
Трагедијата во „Пулс“ е симболичен момент на „крајот на невиноста“ за цела една младинска генерација во Скопје. Местото кое било синоним за дружење, музика и забава, преку ноќ стана синоним за смрт и тага. Сето ова се случуваше во контекст на регионална војна и НАТО бомбардирањето, кога хуманитарниот концерт требаше да биде чин на солидарност, што го прави исходот уште потрагичен.
Слаткар, како еден од предводниците на музичката сцена од тоа време, станува кредибилен и моќен глас кој ја артикулира оваа заедничка траума. Неговата исповед не е само лична приказна, туку и сведоштво за цела една генерација.
Исповедта на Слаткар е многу повеќе од лична приказна; таа е оживување на сеќавањето на една од најголемите колективни рани на Скопје. Настанот, кој требаше да биде симбол на хуманост во екот на воениот хаос, се претвори во своја спротивност. Рефлексијата на Слаткар, децении подоцна, служи како важен потсетник за генерациите кои не се сеќаваат, но и како дел од процесот на зацелување за оние кои го доживеале. Тоа е приказна за тоа како местата на радост можат да станат места на тага и за огромната одговорност што ја носиме кога се обидуваме да правиме добро во хаотични времиња.
-
La Linea v1
699 ден
559.20 ден -
Петок
699 ден
559.20 ден -
La Linea v3
699 ден
559.20 ден -
Џаст До Ит!
699 ден
559.20 ден -
Спаси ја водата, пиј пиво
699 ден
559.20 ден -
Јас сум толку стар
699 ден
559.20 ден -
Мисли различно
699 ден
559.20 ден -
Хемија
699 ден
559.20 ден -
Книгосаурус
699 ден
559.20 ден