Како ќе изгледа последниот човек: Научниците имаат бизарна теорија

Дали е ова нашето последно селфи: Научниците предвидуваат како би можел да изгледа последниот човек на Земјата, а сликата е вознемирувачка

Во еден фасцинантен, но и по малку застрашувачки мисловен експеримент, група научници се обидоа да ја предвидат далечната иднина на човечката еволуција. Базирајќи се на сегашните технолошки и социјални трендови, тие создадоа скица за тоа како би можел да изгледа последниот човек – еден вид на пост-човечко суштество обликувано од технологијата, генетскиот инженеринг и променетата околина. Сликата што ја насликаа е далеку од она што го гледаме во огледалото денес.

Според оваа проекција, идниот човек, или можеби „Homo technologicus“, ќе има неколку драстично изменети карактеристики. Највпечатливи ќе бидат неговите очи, кои ќе бидат значително поголеми. Причината не е само естетска, туку комуникациска. Во свет каде што голем дел од комуникацијата ќе биде невербална и дигитална, научниците предвидуваат дека изразувањето преку очите ќе стане доминантно, слично на ликовите од јапонските аниме филмови.

Втората голема промена ќе биде потемен тен на кожата. Ова е директен одговор на променетата животна средина. Со претпоставка дека озонската обвивка ќе продолжи да се намалува, зголеменото УВ зрачење ќе ја фаворизира кожата со повеќе меланин како подобра заштита од штетните сончеви зраци.

Но, можеби најшокантното и највознемирувачкото предвидување се однесува на нашиот најважен орган: мозокот ќе биде значително помал. Ова е хипотеза базирана на идејата за „когнитивно аутсорсирање“. Во иднина каде што вештачката интелигенција и компјутерите ќе ги извршуваат речиси сите сложени задачи – од помнење и пресметување до решавање проблеми – потребата за голем мозок едноставно ќе се намали. Нашиот орган за размислување ќе атрофира, исто како што мускулите атрофираат кога не се користат.

На крај, сето ова ќе биде забрзано со помош на генетскиот инженеринг. Идните генерации веројатно ќе имаат можност да го „дизајнираат“ изгледот на своите деца, избирајќи карактеристики кои се сметаат за пожелни или функционални, со што природната селекција ќе биде заменета со свесен избор.

Повеќе од предвидување – тоа е предупредување

Дали ова значи дека навистина ќе еволуираме во суштества со големи очи и мали мозоци? Веројатно не. Овој тип на предвидување треба да се сфати повеќе како метафора и предупредување, отколку како буквална научна прогноза. Тоа е екстремна екстраполација на трендовите што ги гледаме денес: нашата сè поголема зависност од технологијата, промената во начинот на кој комуницираме и влијанието што го имаме врз планетата. Највознемирувачкиот дел од оваа визија не е физичкиот изглед, туку идејата за намален мозок. Тоа е провокативно прашање упатено до сите нас: што се случува со човештвото кога ќе престанеме да размислуваме сами за себе? Дали удобноста што ни ја нуди технологијата ја плаќаме со цената на нашата сопствена интелигенција? Сликата за последниот човек, колку и да е шпекулативна, нè принудува да се соочиме со насоката во која се движиме и да се запрашаме каква иднина навистина сакаме да создадеме.