6 теории за тоа зошто сè уште не успеавме да ги откриеме вонземјаните

Тие се нешто што не го препознаваме

Во расказот на Тери Бисон („They’re Made Out of Meat“), двајца вонземјани зборуваат за човечката раса. Едниот се обидува да му објасни на другиот дека луѓето се „направени од месо“. Но ова правило не важи за сите видови. Поради овој факт вториот вонземјанин има потешкотии да го разбере овој концепт.

Начинот на кој ги бараме вонземјаните ги вклучува работите кои нас ни се важни и работите кои ги разбираме. Во оваа смисла сме насочени кон човечкото разбирање на животот.

Но што ако вонземјаните немаат потреба од кислород или вода? Вонземјаните можеби живеат меѓу нас или блиску до нас, но нашата дефиниција на животот е премногу ограничена.

Дали се слушаме?

Првиот примарен метод во потрагата по вонземјанскиот живот е испраќање на радио сигнали во универзумот, со надеж дека ќе го добиеме одговорот. Вториот е преку гаџети како телескопи, преку кои ги гледаме планетите и попатно проверуваме дали имаат вода, струја или атмосфера.

Ова е нашиот метод на комуникација, гледање и викање: „Има ли некој?“, што многу потсетува на секоја втора реплика во лош хорор филм. Статистички, овој метод е најдобриот избор, но што ако и вонземјаните се обидуваат да разговараат со нас со векови?

Замислете како би изгледало кога некој би сакал да ви се јави на мобилен телефон, а вие користите само димни сигнали?

Невозможно е да се каже дали луѓето се оние со телефонот или сигналите во тоа сценарио, но во секој случај, сите ќе се чувствуваат глупаво кога ќе сфатат дека комуницирале погрешно цело време.

Вонземјаните не постојат

Универзумот е полн со можности за живот сличен на нашиот, а и самиот постои долго време, доволно долго за да се воспостави контакт, нели? Ова е можеби најдосадната теорија која објаснува дека вонземјаните не постојат.

Можеби силната желба на луѓето да веруваат дека не се сами е поврзана со големиот страв од осаменост. Можеби поминуваме низ космичка егзистенцијална криза. Затоа измислуваме богови, духови, демони, митски суштества, вонземјани, но проблемот е што сите овие „фиктивни“ ликови имаат познат облик. Веќе се нешто видено и копирано од природата и светот околу нас.

Не можеме да измислиме нешто што не постои, нешто што не го разбираме во нашата свест, како концепт или како начин на живот, бидејќи се потпираме само на она што го знаеме.